Το πρώτο κόμιξ που διαβάσαμε

Το κουλτουριάρης είναι σχετικό. Πάντως και εγώ και πολλά ξαδέρφια μου τον Αρκά λίγο μετά τα 10 μας τον μάθαμε και μας άρεσε.
 
Τα σημερινά παιδιά έχω την εντύπωση πως δεν διαβάζουν κόμιξ... αλλιώς δεν θα έκλεινε και ο Τερζόπουλος. Αυτή τη στιγμή στη χώρα μας κανένα κόμικ της Disney δεν κυκλοφορεί (πέρα από παλιά που υπάρχουν εδώ κι εκεί). Ευτυχώς που έχω απόθεμα δηλαδή....
 
Το πρώτο ήταν φυσικά Μίκι-Μάους.Στο σπίτι του ξαδέλφου υπήρχαν τα αρχικά 50 που κυκλοφόρησαν εδώ το'67-'68 περίπου.
Η πρώτη ιστορία που θυμάμαι είχε τίτλο "Ο Ντόναλντ Ντακ Ολυμπιονίκης".
 
Δεν αναφέρομαι συγκεκριμένα στον Αρκά απλά αυτό που εγώ θεωρώ ανεβασμένου επιπέδου κάποιος άλλος μπορεί να τα θεωρεί υποκουλτούρα (και όχι μόνο στα κόμιξ αλλά σε κάθε είδος τέχνης)
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
ο Άρκάς κουλτουριάρης... σε καμία περίπτωση, βέβαια.
 
Ας ορίσουμε λοιπόν εδώ τί θα πει κουλτουριάρης και τί, διανοούμενος. Η αλήθεια είναι ίσως να μπερδεύω τον διανοούμενο με τον κουλτουριάρη και δεν έχω Μπαμπινιώτη κοντά μου...
 
Last edited:
Ωω... Εγώ διάβαζα μετά μανίας Λούκυ Λουκ! Μια μέρα βρήκα στο πατάρι του σπιτιού μας, στη Χίο, το τεύχος 55: «επικίνδυνο πέρασμα» (το έχω ακόμα αυτό το τεύχος). Εγώ κι οι κούκλες μου αποφασίσαμε πως ο Λούκυ Λουκ ήταν ο ένας και μοναδικός άντρας των ονείρων μας και το «επικίνδυνο πέρασμα» ταξίδεψε απ’ τη Χίο στον Πειραιά. Από τότε τα Λούκυ Λουκ προστέθηκαν στα πάγια έξοδα της οικογένειας. Είναι δε η μόνη συλλογή κόμιξ που έχω ολοκληρώσει.
Πολύ αργότερα στράφηκα στα «κόμιξ για μεγάλους» (η ταπεινή μου άποψη είναι πως επ’ ουδενί δεν μπορούμε να θεωρήσουμε εξ ορισμού ανώτερο/κατώτερο, πραγματικό/ψεύτικο ένα είδος επειδή απευθύνεται σε μεγάλους ή σε παιδιά. Τώρα το αν η εμπειρία μας αυτό δείχνει, είναι μια άλλη ιστορία). Ακόμα πιο μετά ανακάλυψα τα λεγόμενα graphic novels (συγγνώμη, δεν ξέρω πως έχει μεταφραστεί ο όρος στα ελληνικά). Επί τη ευκαιρία, αν δεν έχετε διαβάσει το MAUS του Art Spiegelman σας το προτείνω!!
 
Μίκυ Μάους κι εγώ! Ο πατέρας μου δούλευε κάποτε σε τυπογραφείο και με είχε εφοδιάσει με κάτι υπέροχους τόμους :)
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Ακόμα πιο μετά ανακάλυψα τα λεγόμενα graphic novels (συγγνώμη, δεν ξέρω πως έχει μεταφραστεί ο όρος στα ελληνικά).
Εδώ σχετική συζήτηση. :)

Επί τη ευκαιρία, αν δεν έχετε διαβάσει το MAUS του Art Spiegelman σας το προτείνω!!
Εδώ σχετική παρουσίαση. :ναι:
 
Ευχαριστώ Φάρε που με κατατοπίζεις. Τι να γίνει; Αυτά παθαίνουμε εμείς τα όμορφα νιάτα.:ντροπή: Άρα το συζητάμε ακόμα το graphic novel; Όσο για την παρουσίαση του MAUS, επικροτώ! Μια πολύ καλή παρουσίαση για ένα πολύ καλό βιβλίο.
Α, και μια μικρή απάντηση στην Αλίκη, που αναρωτιέται αν διαβάζουν κόμιξ τα σημερινά παιδιά. Νομίζω ότι λόγω παρελθοντικής ηλικίας και μελλοντικού επαγγέλματος, μπορώ να έχω μια άποψη. Αυτό που μου φαίνεται να έχει βασικά αλλάξει είναι το είδος κόμιξ που προτιμούν τα πιτσιρίκια. Κερδίζουν όλο και περισσότερο δημοτικότητα τα γιαπωνέζικα κόμιξ, τα manga δηλαδή. (στο φόρουμ αυτό, η Αξία έχει κάνει μια αναλυτικότατη παρουσίαση για τα manga. Αυτή τη φορά έκανα την έρευνά μου!:χεχ:Μια άλλη διαφορά είναι πως τη σήμερον, τα παιδιά διαβάζουν κόμιξ κυρίως διαδικτυακά. Πάνε οι εποχές που περιμέναμε κάθε βδομάδα για να αγοράσουμε απ’ το περίπτερο το νέο τεύχος…
 
Last edited by a moderator:
Αυτό που μου φαίνεται να έχει βασικά αλλάξει είναι το είδος κόμιξ που προτιμούν τα πιτσιρίκια. Κερδίζουν όλο και περισσότερο δημοτικότητα τα γιαπωνέζικα κόμιξ, τα manga δηλαδή. (στο φόρουμ αυτό, η Αξία έχει κάνει μια αναλυτικότατη παρουσίαση για τα manga. Αυτή τη φορά έκανα την έρευνά μου!:χεχ:
Καλέ με κάνεις και κοκκινίζω :ντροπή:

Όσον αφορά στα μάνγκα έχω την αίσθηση ότι τα διαβάζουν κυρίως τα μεγάλα παιδιά (σαν και του λόγου μου :)))) ) και όχι τόσο τα πιτσιρίκια που επιλέγουν τα άνιμε. Νομίζω κλασική αξία, ειδικά στα αγόρια, είναι ο Μπάτμαν, ο Σούπερμαν και ο φλωράκος Σπάιντερμαν...
 
Νομίζω πως το πρώτο κόμικ που διάβασα ήταν ένα τεύχος του Μίκυ Μυστήριο, από εκείνη τη στιγμή δεν άφησα τεύχος για τεύχος του συγκεκριμένου περιοδικού!
 
Έχω την αίσθηση πως ήταν Ποπάι και μετά Αλμανάκο, τα καλά Αλμανάκο της δεκαετίας του 1990 που είχαν αφιερώματα σε Playstation, Saturn, Dreamcast.

Καλέ με κάνεις και κοκκινίζω :ντροπή:

Όσον αφορά στα μάνγκα έχω την αίσθηση ότι τα διαβάζουν κυρίως τα μεγάλα παιδιά (σαν και του λόγου μου :)))) ) και όχι τόσο τα πιτσιρίκια που επιλέγουν τα άνιμε. Νομίζω κλασική αξία, ειδικά στα αγόρια, είναι ο Μπάτμαν, ο Σούπερμαν και ο φλωράκος Σπάιντερμαν...
E! Λίγα τα λόγια σου για τον Σπάιντερμαν! Είμαι Σπαίντερμανιακός εγώ! :τρέλα: Φλωράκος είναι ο Μπάτμαν και ο Σούπερμαν και αυτός ο Γούλβεριν.
 
Last edited by a moderator:
Το πρωτο κομικ που πηρα στα χερια μου ηταν Ο ΓΟΥΝΤΙ ενω ημουν 4η 5 χρονων και επειτα ακολουθησαν ενα ΤΟΜ Κ ΤΖΕΡΡΥ ,ο Ποπαυ κι υστερα ο ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ.

Αγαπημενο ολων ηταν το ΑΡΤΣΙ.(το πρωτοδιαβασα γυρω στα 7μιση)και θυμαμαι το επαιρνα για αρκετο καιρο.Απο τις πιο ομορφες παιδικες αναμνησεις η ανυπομονησια για το επομενο τευχος.
 
Που πήγαν αυτά τα χρόνια; Τα παιδικά μας εννοώ; Εδώ πια δεν υπάρχουν κόμιξ στην Ελλάδα, και μην μου πείτε βρε παιδιά για το Μίκι Μάους, εντάξει ναι, ένα είναι όμως. Τα άλλα που πήγαν; Γιατί δεν γίνονται προσπάθειες; Γιατί δεν υπάρχει χρήμα στον κόσμο θα πω εγώ και γιατί πλέον το 10χρονο παιδάκι δεν θα διαβάσει το κόμιξ του αλλά θα πάει στο μαγαζί με τη μαμά του να του πάρει σουτιέν. Ναι, είμαι σκληρός εδώ, αλλά έχω την αίσθηση πως χάνεται σιγά σιγά η παιδική αθωότητα.
 
Έχουν αρχίσει και κυκλοφορούν ξανά της Ντίσνεϋ τα κόμιξ, για τα άλλα δεν ξέρω (ούτε και ξέρω αν είχαν σταματήσει κι εκείνα) πάντως Μίκυ Μάους, Αλμανάκο (νομίζω), Μεγάλο Μίκυ, Κόμιξ, Μίνι κλπ επανακυκλοφορούν. Και με την Καθημερινή της Κυριακής μπορείς να πάρεις και τη συλλογή με τις ιστορίες του Καρλ Μπαρκς που είναι εκπληκτικές!!!! Δεν ξέρω αν τα παίρνουν παιδιά ή μεγάλοι, πάντως πολλές φορές πήγα μεσημέρι και πήρα το τελευταίο τεύχος... Στο χέρι των γονιών είναι αν το παιδί τους θα μεγαλώσει σαν παιδί ή όχι.
 
.....Εσείς θυμόσαστε ποιο ήταν το δικό σας; αν μετά ακολούθησε καποια συλλογή από το εν λόγω ''πρώτο'' σας κόμιξ; Μετά φυσικά ήρθαν τα μίκυ μάους και ο Ποπάυ:)) και το κόμιξ για μένα! Ξεδιπλώστε τις αναμνήσεις σας παιδιά μου:))και πάμε πίσω σε μια εποχή πιο ξέγνοιαστη.
Που να θυμάται κανείς - έχουν περάσει άπειρα χρόνια από τότε! :))))

Μάλλον το Μπλέκ - αγορίστικο :))) δεν έχανα τεύχος! :))))
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
κάθισα και ξαναγόρασα ένα σωρό Μπλεκ της περιόδου '78 - '87 :ναι:
 
Top