Στα πρώτα αναγνωστικά βήματα, το παιδί βρίσκει ενδιαφέρον στις ιστορίες με ζώα ή με προσωποποιημένα πράγματα. Στην πορεία, τα μικρά κορίτσια των οκτώ ή των ένδεκα χρόνων, αρέσκονται στο να διαβάζουν μυθιστορήματα με πριγκίπισσες, νεράιδες και μαγικούς κόσμους. Τα αγόρια στις αντίστοιχες ηλικίες, προτιμούν ιστορίες για το διάστημα, για πειρατές και για δεινόσαυρους. Σε γενικές γραμμές βέβαια.
Ήδη λοιπόν βλέπουμε να διαχωρίζονται τα γούστα των παιδιών, κι αν ανατρέξουμε στους πάγκους των εκθέσεων και στα ράφια των εκδοτών, θα βρούμε πάμπολλα βιβλία για παιδιά, που απευθύνονται αποκλειστικά στο ένα από τα δύο φύλα.
Όταν όμως έρχεται η ώρα του ενήλικα, πόσο είναι φυσικό να αναφερόμαστε σε μια "γυναικεία" λογοτεχνία και να μην υπάρχει και "ανδρική"; Καί πόσο είναι λογικό να εννοούμε (με τον όρο γυναικεία), κάτι λιγότερο σοβαρό ή λιγότερο έντεχνο; (Να σημειώσουμε οτι αφορά μυθιστορήματα κυρίως).
Ρητορικό εν μέρει το ερώτημα, αφού όλες οι γυναίκες έχουμε καταχωρήσει μέσα μας ορισμένα μυθιστορήματα που δεν θα τα χαρίζαμε με τίποτα στον καλό μας ή στον προϊστάμενο που γιορτάζει (λέμε τώρα), κι όλοι οι άνδρες θα έσπευδαν να διευκρινήσουν οτι τα προορίζουν για δώρο σε φίλη, την ώρα που θα έφταναν στο ταμείο. Γιατί όμως;
Είναι άλλο το ρηχό κείμενο, άλλο το άτεχνο κι άλλο το ελαφρύ. Θα προτιμούσα κατηγοριοποιήσεις όπως: Βιβλία για την παραλία, για το ταξίδι, για το βράδυ κ.λ.π.
Ήδη λοιπόν βλέπουμε να διαχωρίζονται τα γούστα των παιδιών, κι αν ανατρέξουμε στους πάγκους των εκθέσεων και στα ράφια των εκδοτών, θα βρούμε πάμπολλα βιβλία για παιδιά, που απευθύνονται αποκλειστικά στο ένα από τα δύο φύλα.
Όταν όμως έρχεται η ώρα του ενήλικα, πόσο είναι φυσικό να αναφερόμαστε σε μια "γυναικεία" λογοτεχνία και να μην υπάρχει και "ανδρική"; Καί πόσο είναι λογικό να εννοούμε (με τον όρο γυναικεία), κάτι λιγότερο σοβαρό ή λιγότερο έντεχνο; (Να σημειώσουμε οτι αφορά μυθιστορήματα κυρίως).
Ρητορικό εν μέρει το ερώτημα, αφού όλες οι γυναίκες έχουμε καταχωρήσει μέσα μας ορισμένα μυθιστορήματα που δεν θα τα χαρίζαμε με τίποτα στον καλό μας ή στον προϊστάμενο που γιορτάζει (λέμε τώρα), κι όλοι οι άνδρες θα έσπευδαν να διευκρινήσουν οτι τα προορίζουν για δώρο σε φίλη, την ώρα που θα έφταναν στο ταμείο. Γιατί όμως;
Είναι άλλο το ρηχό κείμενο, άλλο το άτεχνο κι άλλο το ελαφρύ. Θα προτιμούσα κατηγοριοποιήσεις όπως: Βιβλία για την παραλία, για το ταξίδι, για το βράδυ κ.λ.π.