Τίτλος: Οι Εραστές
Πρωτότυπος τίτλος: The Lovers
Συγγραφέας: Φίλιπ Χοσέ Φάρμερ (Philip Jose Farmer)
Γλώσσα: Ελληνικά
Μετάφραση: Λιλή Ιωαννίδου
Εκδόσεις: Παρά Πέντε
Έτος έκδοσης: 1989
Έτος πρώτης έκδοσης: 1961 (Αγγλικά)
Αριθμός σελίδων: 216
ISBN: δεν έχει
Δυστυχώς, έπεσα εδώ σε μια ιστορία πολύ απλοϊκή και αφελή. Περιγράφεται μια γη θεοκρατική κι οπισθοδρομική στην οποία κυριαρχεί μια θρησκεία που θυμίζει εξέλιξη τού Ισλάμ (ή και τού Χριστιανισμού).
Μια γήινη αποστολή, λοιπόν, πάει σε έναν μακρινό πλανήτη για να κάνει μια (αληθινά αφελή) κατασκοπία και έπειτα να καταστρέψει τους εκεί κατοίκους (που, παρεμπιπτόντως, είναι πολύ φιλικοί). Εκεί ο ήρωας γνωρίζει μια γυναίκα που μοιάζει με άνθρωπος και μαζί οι δυο τους ερωτεύονται. Αυτά σε συντομία.
Πολλές οι ενστάσεις και δεν θα μπω στον κόπο να τις πιάσω όλες. Ένα απλό παράδειγμα πάντως είναι πως ο συγγραφέας φαντάζεται έναν μακρινό πλανήτη να φέρει όντα και πολιτισμούς πολύ αντίστοιχους με την γη: υπάρχουν κουνούπια, μυγοσκοτώστρες, μπίρα και κρασί, οι εξωγήινοι πίνουν αλκοόλ και μεθούν, οδηγούν αυτοκίνητα, ντεραπάρουν κτλ.
Το σενάριο είναι αφελές κι ίσως ανόητο. Οι γήινοι καταφθάνουν στον πλανήτη και ζητούν δείγμα αίματος από τους εξωγήινους. Αυτοί καταλαβαίνουν από αυτό πως οι γήινοι θέλουν να τους ρίξουν έναν ιό που θα μολύνει το αίμα τους! Και δυστυχώς ποτέ δεν μας εξηγείται γιατί οι γήινοι θέλαν να ξεκληρίσουν αυτόν τον πολιτισμό που πρώτη φορά συναντήσαν (θέλαν π.χ. να εκμεταλλευτούν τούς πόρους τού πλανήτη; )
Παρόλα αυτά είχα το κουράγιο να τελειώσω το βιβλίο. Το μόνο που ίσως αξίζει από το βιβλίο είναι το προτελευταίο κεφάλαιο, το 19, όπου εκεί υπάρχει μια καλή σύλληψη που θυμίζει λίγο τους εραστές τού Σολάρις. Όμως, βέβαια, αυτό το βιβλίο είναι κατά πολύ κατώτερο τού Σολάρις και πώς να συγκριθούν π.χ. αυτοί οι τόσο ανθρώπινοι εξωγήινοι με την σολαρική σύλληψη τού νοήμονα ωκεανού;
Η έκδοση φθηνή, και εννοώ καί στην τιμή (τα βρήκα σε ένα πρακτορείο εφημερίδων: δύο βιβλία ΕΦ για 3,50 €! ) με την ξεραμένη πια κόλλα της ράχης να μου σπάει το βιβλίο στα τρία καθώς το διάβαζα.
Στην μετάφραση δεν θα καταλογίσω τα αναπόφευκτα λαθάκια (ρεαλιστική αντί ρεαλίστρια) αλλά θα σημειώσω έναν αγγλισμό: ζητώ την συγνώμη σου (σ. 176) που φαντάζομαι πως στα Αγγλικά θα ήταν I beg your pardon!
Στα σύν βάζω το εξώφυλλο που είναι σχετικό με την ιστορία κι από ό,τι φαίνεται απεικονίζει την εξωγήινη που ερωτεύτηκε ο ήρωας.
Ίσως με ρωτήσει κάποιος, αφού δεν μου άρεσε το βιβλίο γιατί μπήκα στον κόπο να το παρουσιάσω εδώ. Η αλήθεια είναι πως κι εγώ ξεχνάω αυτά που διάβασα όπως συζητήσαμε κι αλλού, και σκέφτομαι πως αυτός είναι ένας τρόπος να κρατήσω έναν απολογισμό που είναι γραφτό να ξεφτίσει στην μνήμη μου.
;)
