Βιβλίο: Ραντεβού με τον Ράμα (Rendezvous with Rama)
Συγγραφέας: Άρθουρ Σ. Κλαρκ (Arthur C. Clarke)
Εποχή της συγγραφής: 1975
Εποχή της ιστορίας: 2130(?)
Όνομα: Η Πέμπτη του Χριστού Εκκλησία (the Fifth Church of Christ)
Προφήτης: Ο Ιησούς Χριστός που ήρθε απ’ το διάστημα
Θεός: (Άγνωστο)
Δόγμα: Μια καθαρή συνείδηση είναι πιο σημαντική από την επιβίωση
Ο Κόσμος
Η ιστορία που διαβάζουμε στο «Ραντεβού με τον Ράμα» εκτυλίσσεται το έτος 2130(?) στο ηλιακό μας σύστημα. Ο Κλαρκ περιγράφει ένα ενδεχόμενο μέλλον όπου η ανθρωπότητα έχει ξεφύγει από τα όρια της Γης κι έχει αποικήσει τους πλανήτες Ερμή και Άρη και τους δορυφόρους Σελήνη, Γανημήδη, Τιτάνα και Τρίτωνα, εφτά στο σύνολο κατοικημένα ουράνια σώματα του ηλιακού συστήματος τα οποία λειτουργούν λίγο-πολύ σαν τα σημερινά κράτη κι υπάρχει μάλιστα το ακριβές αντίστοιχο του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών που, κάπως αναπόφευκτα, ονομάζεται Ηνωμένοι Πλανήτες (United Planets). Οι άποικοι παρουσιάζονται να έχουν διαμορφώσει μια ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία επηρεασμένη κατά κύριο λόγο από τις ιδιαίτερες κλιματολογικές και γεωφυσικές συνθήκες του κάθε πλανήτη . Αυτή η διαφοροποίηση μεταξύ των αποίκων δεν καλύπτεται διεξοδικά από τον Κλαρκ καθώς δεν αποτελεί το θέμα του βιβλίου, κι οι μόνοι που θα δούμε να σκιαγραφούνται κάπως πιο ικανοποιητικά από τους άλλους είναι οι Ερμιανοί οι οποίοι ευρισκόμενοι σ’ έναν δύσκολο κι εχθρικό πλανήτη όπως ο Ερμής, όπου, πολύ κοντά στον ήλιο, η θερμοκρασία στην επιφάνια μπορεί να φτάσει και τους 600 βαθμούς Κελσίου, σε πλήρη απομόνωση από το περιβάλλον τους και σε συνεχή εγρήγορση για επιβίωση, έχουν αναπτύξει έναν χαρακτήρα εργατικό, ικανό και φερέγγυο όμως συνάμα δύστροπο και ξεροκέφαλο.
Σημαντικό στοιχείο της ιστορίας του μέλλοντος κόσμου που περιγράφεται είναι η καταστροφή που συνέβη στις 11 Σεπτεμβρίου του 2077, όταν ένας πελώριος μετεωρίτης συνετρίβη στην Ιταλία αφανίζοντας την Παδούα και την Βερόνα από το πρόσωπο της γης, βυθίζοντας την Βενετία κάτω από την θάλασσα και προκαλώντας έναν μακάβριο απολογισμό έξι εκατοντάδων χιλιάδων θανάτων. Αφού συνέλθει από το σοκ η ανθρωπότητα θα δείξει μια πρωτοφανή ενότητα κι αποφασιστικότητα και θα καταρτίσει το πρόγραμμα Διαστημοφυλακή (Spaceguard) που έχει ως στόχο τον έγκαιρο εντοπισμό επικίνδυνων μετεωριτών και την ενδεχόμενη εξουδετέρωσή τους.
Σε αυτήν λοιπόν την εποχή της διαπλανητικής ανθρωπότητας θα συναντήσουμε αναφορές για την Πέμπτη του Χριστού Εκκλησία.
Η Θρησκεία
Δίχως να έχουμε σαφή στοιχεία, η Πέμπτη του Χριστού Εκκλησία δεν φαίνεται να είναι μια κυρίαρχη θρησκεία αφού σ’ ένα πλήρωμα ενός διαστημικού σκάφους μόνον ένας, ο υπεύθυνος τηλεπικοινωνιών Μπόρις Ροντρίγκο, παρουσιάζεται να ανήκει σε αυτήν. Εμείς έχουμε κατά κύριον λόγο την περιγραφή της θρησκείας μέσα από την ουδέτερη ματιά του αρχηγού Νόρτον που δεν φαίνεται να γνωρίζει και πολλά για την ιστορία, θεολογία, και τελετουργικό της και μόνον η κεντρική δοξασία της μας γίνεται γνωστή, πως δηλαδή ο Ιησούς Χριστός ήταν στην πραγματικότητα ένας επισκέπτης από το διάστημα.
Για την θεολογία της θρησκείας θα μάθουμε λίγα μοναχά πράγματα από το μέλος της, τον Μπόρις, ο οποίος σε κάποιες απειλητικές συνθήκες που αναπάντεχα θα προκύψουν από την επιθετική φύση του ανθρώπου, θα αναγνωρίσει την «…αιώνια μάχη μεταξύ καλού και κακού όπου κάθε φορά ο άνθρωπος καλείται να λάβει μέρος». Επίσης μάλλον αντικατροπτίζοντας το δόγμα της πίστης του παραδέχεται πως μια καθαρή συνείδηση είναι πιο σημαντική από την επιβίωση.
Τα Μέλη
Τα μέλη της εκκλησίας φέρεται ν’ αποκαλούνται Κοσμοχριστίτες (Cosmo-Christers) ή πιο απλά Χριστίτες. Μια ασυνήθιστα μεγάλη μερίδα των Χριστιτών εργάζεται στο διάστημα σε διάφορες θέσεις επιδεικνύοντας ευσυνειδησία, αξιοπιστία κι αποτελεσματικότητα. Η ικανότητα κι η ενεργητικότητα των Χριστιτών τους φέρνει να παραλληλίζονται με τους Ερμιανούς, σε έντονη αντίθεση όμως μ’ αυτούς οι Χριστίτες είναι συμπαθητικοί κι ο υπόλοιπος κόσμος τους σέβεται, ένα παραπάνω αφού δεν επιδίδονται σε προσηλυτισμό. Σε φαινομενική τουλάχιστον αντίφαση με την προηγμένη επιστημονική και τεχνική τους κατάρτιση φέρεται να εκλαμβάνουν ως αδιαμφισβήτητες αλήθειες πράγματα που μοιάζουν απίθανα σ’ έναν άθρησκο άνθρωπο όπως τον Νόρτον στην προκειμένη περίπτωση. Αυτό αναπόφευκτα φέρνει στον νου το ορθολογιστικό πνεύμα των ανεπτυγμένων κοινωνιών της σύγχρονης εποχής που παραξενεύεται με αρκετές από τις δοξασίες των σημερινών (χριστιανικών και μη) θρησκειών.
Από τα λίγα αυτά που μας αποκαλύπτονται βλέπουμε την Πέμπτη του Χριστού Εκκλησία να μοιάζει με μιαν ενδεχόμενη εξέλιξη της χριστιανικής πίστης όπου η διαστημική πραγματικότητα σε συνδυασμό με τις ήδη από σήμερα γνωστές θεωρίες για παρελθούσες εξωγήινες επισκέψεις συναντώνται για να δώσουν μια νέα εκδοχή του Χριστιανισμού και του ιδρυτή του. Η νέα αυτή εκδοχή διαφοροποιείται από την αρχική θρησκεία μοναχά στην κοσμογονία ενώ στο πνεύμα και την ουσία μοιάζει να μένει η ίδια.
(8 Ιουνίου 2001)
Συγγραφέας: Άρθουρ Σ. Κλαρκ (Arthur C. Clarke)
Εποχή της συγγραφής: 1975
Εποχή της ιστορίας: 2130(?)
Όνομα: Η Πέμπτη του Χριστού Εκκλησία (the Fifth Church of Christ)
Προφήτης: Ο Ιησούς Χριστός που ήρθε απ’ το διάστημα
Θεός: (Άγνωστο)
Δόγμα: Μια καθαρή συνείδηση είναι πιο σημαντική από την επιβίωση
Ο Κόσμος
Η ιστορία που διαβάζουμε στο «Ραντεβού με τον Ράμα» εκτυλίσσεται το έτος 2130(?) στο ηλιακό μας σύστημα. Ο Κλαρκ περιγράφει ένα ενδεχόμενο μέλλον όπου η ανθρωπότητα έχει ξεφύγει από τα όρια της Γης κι έχει αποικήσει τους πλανήτες Ερμή και Άρη και τους δορυφόρους Σελήνη, Γανημήδη, Τιτάνα και Τρίτωνα, εφτά στο σύνολο κατοικημένα ουράνια σώματα του ηλιακού συστήματος τα οποία λειτουργούν λίγο-πολύ σαν τα σημερινά κράτη κι υπάρχει μάλιστα το ακριβές αντίστοιχο του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών που, κάπως αναπόφευκτα, ονομάζεται Ηνωμένοι Πλανήτες (United Planets). Οι άποικοι παρουσιάζονται να έχουν διαμορφώσει μια ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία επηρεασμένη κατά κύριο λόγο από τις ιδιαίτερες κλιματολογικές και γεωφυσικές συνθήκες του κάθε πλανήτη . Αυτή η διαφοροποίηση μεταξύ των αποίκων δεν καλύπτεται διεξοδικά από τον Κλαρκ καθώς δεν αποτελεί το θέμα του βιβλίου, κι οι μόνοι που θα δούμε να σκιαγραφούνται κάπως πιο ικανοποιητικά από τους άλλους είναι οι Ερμιανοί οι οποίοι ευρισκόμενοι σ’ έναν δύσκολο κι εχθρικό πλανήτη όπως ο Ερμής, όπου, πολύ κοντά στον ήλιο, η θερμοκρασία στην επιφάνια μπορεί να φτάσει και τους 600 βαθμούς Κελσίου, σε πλήρη απομόνωση από το περιβάλλον τους και σε συνεχή εγρήγορση για επιβίωση, έχουν αναπτύξει έναν χαρακτήρα εργατικό, ικανό και φερέγγυο όμως συνάμα δύστροπο και ξεροκέφαλο.
Σημαντικό στοιχείο της ιστορίας του μέλλοντος κόσμου που περιγράφεται είναι η καταστροφή που συνέβη στις 11 Σεπτεμβρίου του 2077, όταν ένας πελώριος μετεωρίτης συνετρίβη στην Ιταλία αφανίζοντας την Παδούα και την Βερόνα από το πρόσωπο της γης, βυθίζοντας την Βενετία κάτω από την θάλασσα και προκαλώντας έναν μακάβριο απολογισμό έξι εκατοντάδων χιλιάδων θανάτων. Αφού συνέλθει από το σοκ η ανθρωπότητα θα δείξει μια πρωτοφανή ενότητα κι αποφασιστικότητα και θα καταρτίσει το πρόγραμμα Διαστημοφυλακή (Spaceguard) που έχει ως στόχο τον έγκαιρο εντοπισμό επικίνδυνων μετεωριτών και την ενδεχόμενη εξουδετέρωσή τους.
Σε αυτήν λοιπόν την εποχή της διαπλανητικής ανθρωπότητας θα συναντήσουμε αναφορές για την Πέμπτη του Χριστού Εκκλησία.
Η Θρησκεία
Δίχως να έχουμε σαφή στοιχεία, η Πέμπτη του Χριστού Εκκλησία δεν φαίνεται να είναι μια κυρίαρχη θρησκεία αφού σ’ ένα πλήρωμα ενός διαστημικού σκάφους μόνον ένας, ο υπεύθυνος τηλεπικοινωνιών Μπόρις Ροντρίγκο, παρουσιάζεται να ανήκει σε αυτήν. Εμείς έχουμε κατά κύριον λόγο την περιγραφή της θρησκείας μέσα από την ουδέτερη ματιά του αρχηγού Νόρτον που δεν φαίνεται να γνωρίζει και πολλά για την ιστορία, θεολογία, και τελετουργικό της και μόνον η κεντρική δοξασία της μας γίνεται γνωστή, πως δηλαδή ο Ιησούς Χριστός ήταν στην πραγματικότητα ένας επισκέπτης από το διάστημα.
Για την θεολογία της θρησκείας θα μάθουμε λίγα μοναχά πράγματα από το μέλος της, τον Μπόρις, ο οποίος σε κάποιες απειλητικές συνθήκες που αναπάντεχα θα προκύψουν από την επιθετική φύση του ανθρώπου, θα αναγνωρίσει την «…αιώνια μάχη μεταξύ καλού και κακού όπου κάθε φορά ο άνθρωπος καλείται να λάβει μέρος». Επίσης μάλλον αντικατροπτίζοντας το δόγμα της πίστης του παραδέχεται πως μια καθαρή συνείδηση είναι πιο σημαντική από την επιβίωση.
Τα Μέλη
Τα μέλη της εκκλησίας φέρεται ν’ αποκαλούνται Κοσμοχριστίτες (Cosmo-Christers) ή πιο απλά Χριστίτες. Μια ασυνήθιστα μεγάλη μερίδα των Χριστιτών εργάζεται στο διάστημα σε διάφορες θέσεις επιδεικνύοντας ευσυνειδησία, αξιοπιστία κι αποτελεσματικότητα. Η ικανότητα κι η ενεργητικότητα των Χριστιτών τους φέρνει να παραλληλίζονται με τους Ερμιανούς, σε έντονη αντίθεση όμως μ’ αυτούς οι Χριστίτες είναι συμπαθητικοί κι ο υπόλοιπος κόσμος τους σέβεται, ένα παραπάνω αφού δεν επιδίδονται σε προσηλυτισμό. Σε φαινομενική τουλάχιστον αντίφαση με την προηγμένη επιστημονική και τεχνική τους κατάρτιση φέρεται να εκλαμβάνουν ως αδιαμφισβήτητες αλήθειες πράγματα που μοιάζουν απίθανα σ’ έναν άθρησκο άνθρωπο όπως τον Νόρτον στην προκειμένη περίπτωση. Αυτό αναπόφευκτα φέρνει στον νου το ορθολογιστικό πνεύμα των ανεπτυγμένων κοινωνιών της σύγχρονης εποχής που παραξενεύεται με αρκετές από τις δοξασίες των σημερινών (χριστιανικών και μη) θρησκειών.
Από τα λίγα αυτά που μας αποκαλύπτονται βλέπουμε την Πέμπτη του Χριστού Εκκλησία να μοιάζει με μιαν ενδεχόμενη εξέλιξη της χριστιανικής πίστης όπου η διαστημική πραγματικότητα σε συνδυασμό με τις ήδη από σήμερα γνωστές θεωρίες για παρελθούσες εξωγήινες επισκέψεις συναντώνται για να δώσουν μια νέα εκδοχή του Χριστιανισμού και του ιδρυτή του. Η νέα αυτή εκδοχή διαφοροποιείται από την αρχική θρησκεία μοναχά στην κοσμογονία ενώ στο πνεύμα και την ουσία μοιάζει να μένει η ίδια.
(8 Ιουνίου 2001)