Τίτλος: Ο δράκος της θάλασσας
Πρωτότυπος τίτλος: The Dragon in the Sea
Συγγραφέας: Φράνκ Χέρμπερτ (Frank Herbert)
Μετάφραση: Σ. Μενούνος
Εκδόσεις: Ροές
Σελίδες: 259
Πρόκειται για τον απόλυτο αιφνιδιασμό. Ο συγγραφέας της επικής σειράς «Dune» επιχειρεί ένα τεράστιο χωρικό άλμα, μεταφέροντας το σκηνικό του σ΄έναν εξ ίσου άγνωστο κόσμο μ’ αυτόν του αχανούς διαστήματος, στα βάθη των γήινων ωκεανών. Τέσσερεις άνθρωποι σε κατασκοπευτική αποστολή μέσα σ΄ένα ατομικό υποβρύχιο, κάπου στις αρχές του 21ου αιώνα, ενώ ένας παγκόσμιος πόλεμος μαίνεται.
Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν ο/οι δημιουργός/οί των «Πειρατών της Καραϊβικής» το έκαναν εσκεμμένα, αλλά να μου επιτρέψετε να δηλώσω ότι η «πατρότητα» του θρυλικού ονόματος «Σπάρροου» σαν καπετάνιου-ναυάρχου ανήκει στον Φράνκ Χέρμπερτ. Μπορεί βέβαια να αποτελεί σύμπτωση, αλλά το ηχητικό ερέθισμα που προκαλεί το όνομα αυτό, προσωπικά με παραπέμπει στον βλοσυρό και αινιγματικό επικεφαλής του «Κριού», του ατομικού υποβρυχίου της ιστορίας μας, παρά στον συνεπώνυμό του και παρασάγγας απέχοντα ως προς την ιδιοσυγκρασία Τζακ Σπάρροου.
Ο αντιπλοίαρχος Χάρβεϋ Άκτον Σπάρροου μοιάζει περισσότερο με τον καπετάν-Αχαάμπ στο θρυλικό «Μόμπι Ντικ» του Χέρμαν Μέλβιλ. Ίσως οι ομοιότητες να σταματούν εδώ, όπως σταματούν και οι ομοιότητες του «Δράκου της Θάλασσας» με οτιδήποτε άλλο έχει γραφτεί από τον Φράνκ Χέρμπερτ. Ένας Φράνκ Χέρμπερτ που στήνει ένα καθαρά ψυχολογικό θρίλερ, ανατέμνοντας με επιδεξιότητα ειδικού τον εσωτερικό κόσμο των τεσσάρων ανθρώπων που επιβαίνουν στο υποβρύχιο, σε μια ατμόσφαιρα κλειστοφοβική, κάτω από το βάρος της πραγματικής πίεσης εκατοντάδων εκατομμυρίων τόνων νερού που απειλούν κάθε στιγμή να συνθλίψουν τον «Κριό», μια πίεση που μετουσιώνεται σε ψυχολογική.
Το κύριο πρόσωπο μοιάζει να είναι ο σημαιοφόρος Ράμσεϋ, αλλά ο συγγραφέας επιθυμεί μάλλον να δημιουργήσει ένα δίπολο μεταξύ Σπάρροου-Ράμσεϋ στο παράλληλο παιχνίδι που παίζει με τον αναγνώστη.
Ο Χέρμπερτ είναι ξεκάθαρος μαζί μας από τις πρώτες σελίδες. Η έξοδος του «Κριού» από τα τούνελ της υποβρύχιας βάσης στο άγνωστο του ωκεανού παραπέμπει στην έξοδό μας από τη μήτρα στο περιβάλλον των ασφυκτικών πιέσεων της ζωής, εκεί που η αντιπαράθεσή μας μαζί τους μπορεί να μας οδηγήσει σε ακραίες αντιδράσεις.
Η αναγκαιότητα της εμπόλεμης ζώνης στην οποία εμπλέκεται ο «Κριός» είναι προσχηματική, ίσα για να διατηρηθεί ο χαρακτήρας της «πολεμικής περιπέτειας» την οποία θα αναγνωρίσει ο βιαστικός αναγνώστης στο «Δράκο της Θάλασσας». Ο Χέρμπερτ απευθύνεται σε ανομοιογενές ως προς τις προσλαμβάνουσες κοινό. Θα κρατήσει μέχρι την τελευταία σελίδα κοντά του τόσο εκείνους που αναζητούν τη δράση και την αναμονή της επίθεσης από τον εχθρό, όσο και εκείνους που – προχωρώντας στην ανάλυση των χαρακτήρων με οδηγό τον συγγραφέα – θα επιχειρήσουν να αναμετρηθούν με τους προσωπικούς τους φόβους, σ΄ ένα περιβάλλον ασφυκτικής πίεσης που έχεις την εντύπωση ότι «βγαίνει έξω από το βιβλίο» και σε τυλίγει…