Ψιλή κουβέντα για βιβλία κ.τ.λ.

ΚρίτωνΓ

ΚρίτωνΓ

@Μαρινέττα Δεν θυμάμαι ποιος (σύγχρονος ποιητής) επισκέφτηκε κάποιο σχολείο όπου παρακολούθησε μάθημα με πραγματολογική ανάλυση κάποιου ποιήματος του (τι θέλει να πει ο ποιητής). Μετά δήλωσε: Δεν είχα ιδέα ότι ήθελα να πω αυτό όταν το έγραφα το ποίημα μου. Ευχαριστώ πολύ τον διευθυντή και τον καθηγητή που μου έδωσαν την ευκαιρία να μάθω τι πραγματικά ήθελα να πω.
Κωμικό (και αληθινό) περιστατικό. Η ποίηση μιλάει στην ψυχή του καθενός με τον τρόπο - τη μοναδική αλληλεπίδραση του συγκεκριμένου πομπού και δέκτη. Οπότε σε μεγάλο βαθμό αυτό που στο Λύκειο (πριν κάποιες δεκαετίες) ονομάζαμε "Θειος Πατάκης" (τα ερμηνευτικά βοηθήματα) σε μεγάλο βαθμό έχουν πολύ συγκεκριμένη και περιορισμένη χρησιμότητα. Προτείνω: Απλά βρες τι μιλάει στην ψυχή σου και απόλαυσέ το! Και αφού σου μιλήσει ψάξε (για το "κουτσομπολιό") να βρεις και καμία πραγματολογική ανάλυση.
 
Ι

Ιαβερης

@ΚρίτωνΓ Μια παρόμοια ιστορία είχα ακούσει κάποτε για τον Ελύτη αλλά δεν ξέρω εάν πρόκειται για τον ίδιο ποιητή.
Προσωπική άποψη : ναι μεν η ποίηση στοχεύει περισσότερο στο συναίσθημα κι ο καθένας την αντιλαμβάνεται διαφορετικά όμως μια μελέτη ή ανάλυση μπορεί να ξεκλειδώσει κι άλλες πόρτες για την κατανόησή της. Βέβαια μιλάω για ερμηνεία σε νορμάλ επίπεδο, όχι τύπου Λυκείου όπου αναλύαμε και τα σημεία στίξης.
 
Μαρινέττα

Μαρινέττα

@Χρυσένια @Σαώρη @Αντίβαρο @Τσίου @Βιστέρια σας ευχαριστώ πολύ που αφιερώσατε χρόνο να με βοηθήσετε :)
@ΚρίτωνΓ συμφωνώ πάρα πολύ με το σχόλιο σου ο @Ιαβερης
Ο/Η Ιαβερης έγραψε:
Προσωπική άποψη : ναι μεν η ποίηση στοχεύει περισσότερο στο συναίσθημα κι ο καθένας την αντιλαμβάνεται διαφορετικά όμως μια μελέτη ή ανάλυση μπορεί να ξεκλειδώσει κι άλλες πόρτες για την κατανόησή της. Βέβαια μιλάω για ερμηνεία σε νορμάλ επίπεδο, όχι τύπου Λυκείου όπου αναλύαμε και τα σημεία στίξης.
Click to expand...
ερμήνευσε 100% το σκοπό μου ! Διαβάζω ποίηση πλέον (στα 28) γιατί μετά το σχολείο μου φαινόταν εφιαλτικό ότι «έπρεπε» να τα καταλαβαίνω όλα . Πια έχω καταλάβει ότι η ποίηση δεν θα μου δώσει αυτό και δεν ενδιαφέρομαι, όμως θα επιθυμούσα κάποιες κατευθύνσεις ως προς την κατανόηση ! 🙂🙂
 
ΖωήΜ

ΖωήΜ

Ετσι για να ανοίξω κουβέντα έχετε διαβάσει το Υιε μου Υιέ μου του Χάουαρντ Σπρινγκ;;; Ητο το πρώτο βιβλίο που διάβασα ποτε όταν πήγαινα δημοτικό και τολμώ να πω πως είναι το αγαπημένο μου, το έχω διαβάσει 5 φορες. Το πεσιμιστικο του ύφος και τα έντονα συναισθήματα που περιγράφει είναι απαστραπτοντα. Αν το έχετε διαβάσει πείτε μου, σας αρεσε;;;
 
Χρυσόστομος

Χρυσόστομος

Θελω να διαβασω ένα βιβλίο ιστορίας της Ευρώπης που να καλυπτει την περίοδο μετα την ληξη του Β'παγκοσμιου δηλαδη περιπου απο το 1950 μέχρι τις μέρες μας. Εχω καταληξει σε δύο βιβλία που νομιζω ειναι οτι καλυτερο έχει γραφτει που να αφορά την συγκεκριμενη περίοδο. Ειναι γραμμένα απο δυο απο τους πιο σημαντικους και αναγνωρισμενους ιστορικούς, του Ιαν Κερσοου αυτό και του Τονι Τζαντ αυτό.
Ειμαι σε διλημμα όμως και δεν ξέρω ποιό να πάρω. Προσανατολιζομαι στο βιβλίο του Κερσοου γιατι είχα διαβασει αποσπασματικά του Κερσοου ενα αλλο βιβλίο που αφορουσε το πρώτο μισό του προηγουμενου αιώνα και ουσιαστικα αποτελουσε το πρωτο μέρος ενος διτομου έργου, και μου αρεσε αρκετά το στυλ του με εναν πολύ ελκυστικό τρόπο αφηγησης. Οποιος έχει καμιά γνωμη καλοδεχούμενη.
 
ΚρίτωνΓ

ΚρίτωνΓ

@Χρυσόστομος δεν έχω προσωπική άποψη, αλλά μια πρόχειρη έρευνα (για τις αγγλικές εκδόσεις - τις πρωτότυπες) που έκανα δείχνει ότι το βιβλίο του Τζαντ είναι πιο δημοφιλές (ή πιο διαφημισμένο;). Δεν ξέρω αν σου είναι χρήσιμο το συμπέρασμά μου (anyway). Πάντως πραγματικά είναι ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα ανάγνωσης αυτό που πιάνεις! Και πολύ φρέσκα κουλούρια - άρα πολύ δύσκολη η αμερόληπτη ματιά και η επίτευξη πληρότητας στο θέμα.
 
Χρυσόστομος

Χρυσόστομος

@ΚρίτωνΓ σε ευχαριστώ για την βοήθεια. Εχεις δίκιο το βιβλίο του Τζαντ ειναι πιο δημοφιλές αλλά σε αυτό νομίζω παιζει ρόλο οτι αυτό κυκλοφορησε το 2005 ενω το βιβλίο του Κερσοου το 2018, δηλαδη δεν έχει ακόμα διαβαστεί πολύ. Τελος παντων θα το σκεφτω λίγο ακόμα και θα δω. Αντε μην μου την δωσει στο τέλος και τα πάρω και τα δύο..χαχα.. (ας όψεται που είναι ακριβουτσικα).
 
Έλλη Μ

Έλλη Μ

Του Χαραρί λές; Αν μιλάς γι' αυτό, εχει πραγματικό ενδιαφέρον, δεν το θυμάμαι εξ ολοκληρου, μονο που κάπου, ισως μετά τη μεση ή προς το τέλος, εντόπισα κάποιες ιστορικές ανακρίβειες. Λεπτομέρειες δεν μπορώ να σου.. :(
 
ΚρίτωνΓ

ΚρίτωνΓ

@Χρυσόστομος δεν το έχω διαβάσει - έχω ακούσει τα καλύτερα από τον κουμπάρο μου που έχει πάθος με ιστορία και πολιτική σαν αναγνώσματα και που τον εμπιστεύομαι. Έχω ακούσει πολύ καλά λόγια από έναν άλλο φίλο που είναι του βιβλίου - γενικώς. Επίσης οι κριτικές όλες είναι διθυραμβικές.
Προσωπική άποψη δεν έχω, δυστυχώς.
 
Χρυσόστομος

Χρυσόστομος

Παιδιά ευχαριστώ για τις απαντησεις. Ναι το βιβλίο του Χαραρί λέω Ελλη.
Πριν λίγο καιρό το είχα ξεφυλλισει σε ενα βιβλιοπωλείο και το είχα βρει τρομερά ενδιαφερον. Ας παω λοιπον να το πάρω και καποια στιγμή θα το διαβασω.
 
Πεταλούδα

Πεταλούδα

Θαλασσογέννητη Ελπίδα των Ηλιόμορφων Ονείρων
Προσωπικό λέσχης
Σχετικά με το μυθιστόρημα "Αμερικανική Ψύχωση" του Έλις Μπρετ-Ίστον και το βιβλίο με τα διηγήματα "Αμερικανική Λήθη" του Γουάλας Ντέιβιντ-Φόστερ για όποιον τα έχει διαβάσει (@Τσίου :ματιά: που ξέρω σίγουρα ή όποιος άλλος) αν έχω καταλάβει καλά πραγματεύονται το ίδιο πάνω κάτω θέμα, γενικότερα τα προβλήματα και τις οριακές καταστάσεις που φέρνει ο σύγχρονος τρόπος ζωής. Επειδή θέλω να διαβάσω κάποιο από τα δύο, ποια είναι η οπτική του κάθε συγγραφέα, που ακριβώς εστιάζει;
 
Τσίου

Τσίου

Μου είναι δύσκολο να απαντήσω, μιας και το 'Αμερικανική λήθη' είναι συλλογή διηγημάτων, και προσπαθώ να τα θυμηθώ ένα-ένα, ξεφυλλίζοντας το βιβλίο. Πρόχειρα, θα σου πω ότι ο Έλλις εστιάζει στην αποκτήνωση του ακραίου καπιταλισμού, ενώ ο Γουάλας στην απομόνωση, στους κλειδωμένους εγκεφάλους των αστικών κέντρων.
 
Πεταλούδα

Πεταλούδα

Θαλασσογέννητη Ελπίδα των Ηλιόμορφων Ονείρων
Προσωπικό λέσχης
Σ΄ ευχαριστώ! Θα τα ξεφυλλίσω και σε βιβλιοπωλείο με την πρώτη ευκαιρία, με τα λεγόμενά σου όμως τείνω να ξεκινήσω με το "Αμερικανική Λήθη" κάποια στιγμή.
 
You must log in or register to reply here.
Top