Είναι νύχτα δίχως εκείνο το φεγγάρι που την τραβάει ψηλά στα αστέρια κι έπειτα την ρίχνει χωρίς δισταγμό. Ποια όμως; Ποια σκιά την αγκάλιασε παίρνοντας την προς εκεί, παίρνοντάς την για πάντα μακριά από εδώ. Πιστεύω εσύ με δυο λέξεις
χαχα.. θα συμφωνήσω με τον Αντέρωτα.. σαν να άρχισε να βγαίνει πολύ μελό!
μέχρι εδώ:
Είναι νύχτα δίχως εκείνο το φεγγάρι που την τραβάει ψηλά στα αστέρια κι έπειτα την ρίχνει χωρίς δισταγμό. Ποια όμως; Ποια σκιά την αγκάλιασε παίρνοντας την προς εκεί, παίρνοντάς την για πάντα μακριά από εδώ. Πιστεύω εσύ με δυο λέξεις λαθραίες μπορείς να σκορπίσεις μέσα μου κάθε μικρή και μεγάλη αυταπάτη. Η νύχτα αυτή θα τελειώσει και εμείς δεν μπορούμε