ω συ, Κώστα Βουτσά, Μελισσοκόμε!

[Πιούζυ]

...εσυ με..

 

[Μιχαλιος]

δυο λέξεις

 

[Φαροφύλακας]

Μέχρι εδώ:

Είναι νύχτα δίχως εκείνο το φεγγάρι που την τραβάει ψηλά στα αστέρια κι έπειτα την ρίχνει χωρίς δισταγμό. Ποια όμως; Ποια σκιά την αγκάλιασε παίρνοντας την προς εκεί, παίρνοντάς την για πάντα μακριά από εδώ. Πιστεύω εσύ με δυο λέξεις​

λαθραίες μπορείς

(ναι, εμφατική η επανάληψη τού "ποια" )

 

[Χρυσηίδα]

να σκορπίσεις

 

[Πιούζυ]

... μέσα μου...

 

[Φαροφύλακας]

κάθε μικρή

 

[Αντέρωτας]

και μεγαλη

 

[Μιχαλιος]

αυταπάτη. Η

 

[Αντέρωτας]

νύχτα αυτή

[νομίζω φτιάχνουμε το χειρότερο βιβλίο του κόσμου]

 

[Πιούζυ]

θα τελειωσει..

 

[Μιχαλιος]

...και εμείς...

 

[Πολυξενη]

δεν μπορούμε

 

[Φαροφύλακας]

χαχα.. θα συμφωνήσω με τον Αντέρωτα.. σαν να άρχισε να βγαίνει πολύ μελό!

μέχρι εδώ:

Είναι νύχτα δίχως εκείνο το φεγγάρι που την τραβάει ψηλά στα αστέρια κι έπειτα την ρίχνει χωρίς δισταγμό. Ποια όμως; Ποια σκιά την αγκάλιασε παίρνοντας την προς εκεί, παίρνοντάς την για πάντα μακριά από εδώ. Πιστεύω εσύ με δυο λέξεις λαθραίες μπορείς να σκορπίσεις μέσα μου κάθε μικρή και μεγάλη αυταπάτη. Η νύχτα αυτή θα τελειώσει και εμείς δεν μπορούμε​

παρά να

 

[Χρυσηίδα]

υποκύψουμε στο

 

[Πιούζυ]

[ Συγγνωμη αλλα απο την πρωτη κιολας προταση φανηκε η μελαγχολικη του ροπη... εμενα παντως μ αρεσει..]

 

[Οκτάνα]

αδυσώπητο σκοτάδι

 

[Φαροφύλακας]

....κι ας....

 

[Χρυσηίδα]

μας σκοτώνει.

(Αν αυτό το πράγμα βγάλει νόημα ποτέ, εγώ θα γίνω Βρισηίδα)

 

[Φαροφύλακας]

(πολύ μελό όμως, ρε αδερφέ! πολύ αδυσώπητα σκοτάδια κι όλα μας σκοτώνουν )

 

[Ανάγνωση]

Γεννηθήτω φως