ω συ, Κώστα Βουτσά, Μελισσοκόμε!

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Μέχρι τώρα:

Είναι νύχτα δίχως εκείνο το φεγγάρι που την τραβάει ψηλά στα αστέρια κι έπειτα την ρίχνει χωρίς δισταγμό. Ποια όμως; Ποια σκιά την αγκάλιασε παίρνοντας την προς εκεί, παίρνοντάς την για πάντα μακριά από εδώ. Πιστεύω εσύ με δυο λέξεις λαθραίες μπορείς να σκορπίσεις μέσα μου κάθε μικρή και μεγάλη αυταπάτη. Η νύχτα αυτή θα τελειώσει και εμείς δεν μπορούμε παρά να υποκύψουμε στο αδυσώπητο σκοτάδι κι ας μας σκοτώνει. Γενηθήτω φως είπα, θέλοντας να αποτινάξω το απειλητικό μοιρογνωμόνιο που μου μετρούσε τη σκοτεινότητα. Κοίτα εκεί! Ένα σκαρπέλο στη θέση του πιάνου. Μια κονκάρδα στον τοίχο, μια τρύπα.
- Tι βλέπεις;
- Βλέπω τους μαύρους κύκνους μήπως κίτρινους;
- Είσαι τρελός!


- Είναι όμως
 

Οκτάνα

Ανάστροφη Ταξιδεύτρια
στα ρηχά; (γράφω για τους δέκα χαρακτήρες που πρέπει να συμπληρώσω :ανέκφραστος: )
 

Αντέρωτας

Ξωτικό του Φωτός
Προσωπικό λέσχης
Είναι νύχτα δίχως εκείνο το φεγγάρι που την τραβάει ψηλά στα αστέρια κι έπειτα την ρίχνει χωρίς δισταγμό. Ποια όμως; Ποια σκιά την αγκάλιασε παίρνοντας την προς εκεί, παίρνοντάς την για πάντα μακριά από εδώ. Πιστεύω εσύ με δυο λέξεις λαθραίες μπορείς να σκορπίσεις μέσα μου κάθε μικρή και μεγάλη αυταπάτη. Η νύχτα αυτή θα τελειώσει και εμείς δεν μπορούμε παρά να υποκύψουμε στο αδυσώπητο σκοτάδι κι ας μας σκοτώνει. Γενηθήτω φως είπα, θέλοντας να αποτινάξω το απειλητικό μοιρογνωμόνιο που μου μετρούσε τη σκοτεινότητα. Κοίτα εκεί! Ένα σκαρπέλο στη θέση του πιάνου. Μια κονκάρδα στον τοίχο, μια τρύπα.
- Tι βλέπεις;
- Βλέπω τους μαύρους κύκνους μήπως κίτρινους;
- Είσαι τρελός!
- Είναι όμως αλήθεια; ή η τρέλα πάει τάχα στα ρηχα; Χωρίς μαγιώ χωρίς άλλοθι, αλλά με...
επίγνωση. Κώστα...
 
Top