Δεν πιστεύω ότι είναι έλλειψη παιδείας ή τουλάχιστον όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό όσο νομίζεται. Θεωρώ ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι που συντρέχουν σε αυτό το φαινόμενο.
Στα παρακάτω που αναφέρω να σημειώσω ότι δεν αναφέρομαι στα άτομα που το κάνουν για το θεαθήναι.
Πιστεύω ότι ως ένα βαθμό φταίει και η συνεχόμενη έκθεση στα αγγλικά (παλιότερα θυμάμαι ότι υπήρχε θέμα με τα γαλλικά), καθώς και το πόσο μεγάλη είναι η έκθεση σε αυτά. Πχ! αν ακούσετε εμένα να μιλάω πάρα πολλές φορές δε μου έρχεται στο νου η ελληνική λέξη αλλά η αγγλική και αντιστρόφως. Και τις δυο φορές όταν συμβαίνει αυτό, είτε την ψάχνω (γκουγκλάρω) είτε την λέω περιφραστικά για να καταλάβει ο άλλος αυτό που θέλω να πω. Ο λόγος που γίνεται αυτό είναι γιατί βλέπω, γράφω, ακούω, διαβάζω στα αγγλικά, οπότε κάπου χάνεται η μπάλα. Ωστόσο, θυμάμαι και την εποχή που μόλις μάθαινα αγγλικά που είχα πάει σε θερινή εκπαίδευση με Άγγλους. Δυο βδομάδες έκαστα και επειδή αναγκαστικά μιλούσα μόνο αγγλικά μου είχε συμβεί πάλι το ίδιο.. (Δεν θέλω να με δω πως θα είμαι αν ξεκινήσω άλλη γλώσσα).
Αντιστοίχως, οι νέοι επειδή εκτός από τις ταινίες, τα φροντιστήρια αγγλικών και τα τραγούδια παίζουν και πολλές ώρες παιχνίδια που είναι στα αγγλικά και στην περίπτωση των διαδικτυακών παιχνιδιών συνομιλούν στα αγγλικά. Λογικό είναι να επηρεάζονται και να χρησιμοποιούν όλο και περισσότερο τέτοιο λεξιλόγιο. Ειδικά στην περίπτωση που παίζεις κανένα τύπου Brothers in Arms, ούτε θα πεις ούτε θα γράψεις κανένα μακρινάρι.
Λέξεις όπως γκουγκάρω, σποιλάρω, σερφάρω, κτλ. χρησιμοποιώ και εγώ στην καθημερινότητά μου, γιατί είναι πιο εύκολο και γρήγορο από το να πω/γράψω πχ πλοηγώ/ψάχνω κάτι στο διαδίκτυο. Σαφώς, υπάρχουν και λέξεις ή ελληνικά ακρώνυμα που μπορούμε να χρησιμοποιούμε, όπως το ΤΝ που είπε ο Φαροφύλακας. Αυτό είναι καθαρά θέμα συνήθειας. Μια ή άλλη η γλώσσα δεν είναι στάσιμη εκ των πραγμάτων και αφού δεν κάνουμε λόγω για κάποια νεκρή γλώσσα, λογικό είναι να δημιουργούνται λέξεις τόσο στην αργκό όσο και στην ομιλούμενη ή ξένες λέξεις εισχωρούν στην εκάστοτε γλώσσα.
Μέσα σε όλο αυτό θεωρώ ότι έχει να κάνει και με την έφεση στη γλώσσα. Νομίζω ήταν εδώ (στο αντίστοιχο θέμα) που κάποιος είπε ότι θα πρέπει και τη γλώσσα να τη θεωρούμε ως ταλέντο, μια δήλωση που με βρίσκει σύμφωνη. Δεν έχουμε όλοι ούτε το ίδιο ταλέντο, ούτε το ίδιο IQ, και κάποιοι από εμάς έχουν δυσλεξία (που από ό,τι φαίνεται όλο και αυξάνονται) και επηρεάζονται από αυτό, με αποτέλεσμα να μη μπορούν να ξεδιαλύν στο μυαλό τους με αυτόματο τρόπο τις δυο/τρεις γλώσσες που μιλούν, ούτε τη γλώσσα αιχμής που κυριαρχεί.
) για να πάει βόλτα στο βουνό και λέει το πιο πάνω που έγραψα, ε δεν μπορώ να κρατηθώ και γελάω! Γελάω τρελά με αυτόν τον δηθενισμό που έχει ως μοναδικό σκοπό τη φιγούρα και όχι τη γνώση! Και γελάω γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα έπρεπε να κλαίω...
