Νέες αναρτήσεις σε προφίλ

Καλησπέρα σας, είδα την ανάρτησή σας για το θέμα "Σπίτι από Φύλλα", αν δε σας κάνει κόπο, θα μπορούσατε να μου το στείλετε παρακαλώ? Το ψάχνω καιρό και οι τιμές πώλησης σε διάφορα site είναι εξωφρενικές! Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων!

Είδε κανείς την εκτόξευση;

Ο Ραούλ στο βιβλίο Φάντασμα της Όπερας... εε! είναι λίγο creepy...

Θέλω να βελτιώσω την ορθογραφία μου

Βοήθεια

Θέλω βοήθεια σχετικά με την ορθογραφία.. κανόνες περισσότερο θέλω να μάθω

Ευχαριστώ τον @Ειφφελ προσωπικά και τη Λέσχη Βιβλίου του Ηρακλείου που με τιμήσαν διαβάζοντάς με (όχι δεν πέθανα, το βιβλίο μου εννοώ).

Καλησπέρα φίλε, εύχομαι να είσαι καλά. Έχεις την καλοσύνη να μου στείλεις το εργοστάσιο παρακαλώ?

Ναι ναι ναι ναι!! Τα κατάφερα. Διάβασα τον πυροσβέστη. Ένα βιβλίο 630 σελίδων. Καληνύχτα

Διαβάζω το η λέσχη των φονων της Πέμπτης στα αγγλικά. Βασικά προσπαθώ. Νιώθω σαν να κάνω εργασία. Παρότι πίστευα ότι επειδή έχει βρετανική γλώσσα θα ήταν καλή ιδέα, έχω αρχίσει να αναθεωρώ. Πιστεύω ένα απλό αγγλικό βιβλίο θα ήταν καλύτερη επιλογή για να ξεκινήσω ένα τέτοιο εγχείρημα. Θα ακολουθήσω όμως τη συμβουλή μιας φίλης μου.. Δεν θα τα παρατήσω

Ευχαριστώ για την αποδοχή,υγεία και καλά διαβάσματα να έχουμε

One year here! Ένας χρόνος για μένα - Παιδιά ευχαριστώ για την υπέροχη παρέα σας. Είναι πραγματικά υπέροχη και δεν υπερβάλω.

Είμαι σχεδόν αποφασισμένος να αγοράσω την Τιγκάνα αλλά διάβασα καλά λόγια και για το Λέοντες του Αλ Ρασάν το οποίο είναι δυσεύρετο.Ποιό σου άρεσε πιο πολύ ;

Δεν θα έλεγα ότι είμαι οπαδός της αστυνομικής λογοτεχνίας, διαλέγω το είδος για παράλληλο διάβασμα με κάποιο βιβλίο που μου αρέσει περισσότερο θεωρητικά.

Αλλά τι δουλειά έχει κάνει αυτός ο Νεσμπο. Τι twist, τι αγωνία είναι αυτή.

Διαβαζοντας....

Διαβάζω ένα αστυνομικό από εφημερίδα. Η βιβλιοδεσία είναι τόσο κακή που μου διαλύθηκε το βιβλίο. Κρατάω τις σελίδες για να το τελειώσω... πραγματικά τραγικό.

Μετά το σπίτι του ύπνου και τώρα που διαβάζω το ποτέ και πουθενά, νιώθω μια αλλαγή στις αναγνωστικές μου προτιμήσεις. Νομίζω φεύγει σιγά σιγά η επαναστατική μου εμμονή με βιβλία τύπου 1984, Θεραπαινιδα κτλ και νιώθω κάτι σαν να ενηλικιώνομαι αναγνωστικά. Για να δούμε...

Διαβάζω "τα σταφύλια της οργής " για δεύτερη φορά μετά από 20 χρόνια. Κρίση της δεκαετίας του 20 και οι τράπεζες διώχνουν του νοικιασμένους εργάτες με τις οικογένειες τους. Τη θέση τους θα πάρουν τα τρακτέρ. Μέσα στην απόγνωση τους λένε: Η γη είναι δική μας. Ξέρεις πόσους Ινδιάνους σκότωσε ο παππούς μου για να την έχω εγώ; Τώρα γιατί πρέπει να τη χάσω;
Αυτομάτως μου έρχεται η απάντηση: ακριβώς για αυτό λευκέ ανθρωπακ

κάτι συμβαινει.οι άντρες έχουν αρχίσει να σκοτωνουν τις γυναίκες τους.η κλεισουρα απο την πανδημία? κατι δεν παει καλά...