Πωλλίνα Σίμονς (Paulina Simons) : "Ο Μπρούτζινος Καβαλάρης"

[Μελουζίνα]

Βλέποντας ότι λείπει ένα από τα αγαπημένα μας βιβλία, αποφάσισα να κάνω μια παρουσίαση.

Τίτλος: Ο Μπρούντζινος Καβαλάρης
Πρωτότυπος τίτλος: The bronze horseman
Συγγραφέας: Πωλλίνα Σίμμονς (Paulina Simons)
Γλώσσα: Αγγλικά
Μετάφραση: Γιάννης Σπανδωνής
Εκδόσεις: Ωκεανίδα
Έτος έκδοσης: 2001
Σελίδες: 744

Ο "Μπρούτζινος Καβαλάρης" είναι το πρώτο μέρος της τριλογίας της ιστορίας του πλέον διάσημου λογοτεχνικού ζευγαριού, της Τατιάνας και του Αλεξάντερ, οι οποίοι γνωρίζονται και ερωτεύονται κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Πολύ ωραία περιγραφή της κατάστασης που επικρατούσε στο Λένινγκραντ τότε από την Πωλίνα Σίμμονς. Ωραίος ο τρόπος επίσης που εξυφαίνει την ιστορία του νεαρού ζευγαριού, οι οποίοι μέσα από πολλά δραματικά γεγονότα καταφέρνουν να ξεπερνάνε τα εμπόδια μέχρι το συγκλονιστικό φινάλε.

Παραθέτω στοιχεία από το οπισθόφυλλο του βιβλίου :

Λένινγκραντ 1941. Ο πόλεμος μοιάζει μακριά από την πανέμορφη πόλη, όπου όλα μιλάνε για ένα λαμπρό παρελθόν, τότε που λεγόταν Αγία Πετρούπολη. Η Τατιάνα ζει τη σκληρή πραγματικότητα της σταλινικής Ρωσίας, στριμωγμένη σε δυο κάμαρες με όλη την οικογένειά της, όταν ο Χίτλερ εισβάλλει στη χώρα κι αρχίζει η τρομερή πολιορκία του Λένινγκραντ. Μέσα στους βομβαρδισμούς, στην πείνα και στον τρόμο, η Τατιάνα γνωρίζει τον έρωτα. Αλλά ο Αλεξάντερ, αξιωματικός του Κόκκινου Στρατού, κρύβει ένα μυστηριώδες κι επικίνδυνο παρελθόν.Κι ενώ ο αδυσώπητος χειμώνας κι ο γερμανικός στρατός πολιορκούν ασφυκτικά την πόλη ο φλογερός τους έρωτας απειλεί να διαλύσει την οικογένεια της Τατιάνας και ν' αποκαλύψει το φοβερό μυστικό του Αλεξάντερ. Αιχμάλωτοι ανάμεσα σε δυο φονικές δυνάμεις, οι δυο νέοι παρασύρονται από το χείμαρρο της ιστορίας, που σαρώνει τα πάντα στο διάβα του...


Την τριλογία συμπληρώνουν τα βιβλία "Τατιάνα και Αλεξάντερ" και "Οι κήποι της Τατιάνας". (Έχει βγει κι άλλο ένα βιβλίο "Το τραπέζι της Τατιάνας", αλλά δεν είναι μέρος της τριλογίας, δηλαδή δεν συμπληρώνει σε κάτι την ιστορία.)

Πιστεύω ότι το πρώτο βιβλίο μπορεί να διαβαστεί και ως..."αυτοκέφαλο" ανάγνωσμα, δηλαδή μπορεί να σταθεί και μόνο του ως ιστορία, χωρίς να είναι απαραίτητη η ανάγνωση των δύο άλλων βιβλίων, απλώς η συγγραφέας βλέποντας ότι είχε τρομερή επιτυχία, αποφάσισε να το τραβήξει.

Ας μου επιτραπεί επίσης να προσθέσω ότι το πρώτο μέρος είναι και το πιο συγκινητικό (να πω και το καλύτερο; ) εν συγκρίσει με τα επόμενα.

Καλή ανάγνωση!

 

[Λαλένα]

Ωραίο βιβλίο αλλά και εγώ είχα την αίσθηση ότι το τράβηξε η συγγραφέας με τα επόμενα δύο βιβλία. Και είναι κρίμα που θέλησε να εμπορευματοποιήσει το πρώτο βιβλίο. Γνωρίζω από πολλούς φίλους αναγνώστες πόσο απογοητεύτηκαν από αυτό.

 

[Αλίκη]

Ειναι το πιο αγαπημενο μου βιβλιο για φετος κ ισως το πιο αγαπημενο μου στο ειδος του εβερ. Πραγματικα το λατρεψα αυτο το βιβλιο, ειναι αληθεια πως μου ερχεται πολλες φορες ξανα στο μυαλο κ εχω σκεφτει μαλιστα να το ξαναδιαβασω. Η ιστορια της Τατιανας κ του Αλεξαντερ ειναι απλα τελεια!! Καθε σελιδα, καθε παραγραφος, καθε τι, ειναι καταπληκτικο! ( Στοιχημα οτι καποιος θα σκεφτει να το διαβασει μετα απο αυτα που λεω; ) Τον Αλεξαντερ τον ερωτευτηκα! Κι αν γινει ταινια θα ειμαι πολυ απαιτητικη στο αν θα μου αρεσει ο ηθοποιος που θα επιλεξουν. Η ερωτικη τους ιστορια μπαινει στη λιστα με τις απολυτες ερωτικες ιστοριες: Ελιζαμπεθ κ Νταρσυ, αυτοι απο το "Ημερολογιο", Ρωμαιος κ Ιουλιετα κλπ.

Στ'αληθεια το λατρεψα αυτο το βιβλιο, κ περα απο την ερωτικη τους ιστορια, εμαθα τοσα πραγματα για την ιστορια της Ρωσιας κ την πολιορκια του Λενινγκραντ που κρατησε 3 χρονια!! Για τον φασισμο κ τον κομουνισμο που επαιξαν κ τοτε το παιχνιδακι τους κ χαθηκαν τοσες ζωες, πονεσα κι εγω μαζι με την Τατιανα βλεποντας τους ανθρωπους γυρω της να πεθαινουν απο την πεινα κ την εξαθλιωση, αγωνιωντας για το μελλον, κι ελπιζοντας, ελπιζοντας μεχρι το τελος. Ποση αγωνια! Ποσο κλαμα! Ποσο απιστευτη ιστορια!

Για τις συνεχειες, μονο το δευτερο εχω διαβασει γιατι ΕΠΡΕΠΕ να μαθω τη συνεχεια. Με απογοητευσε το οτι στις πρωτες 300 σελιδες διηγουνταν ξανα την ιστορια απο την οπτικη του Αλεξαντερ, δεν μου αρεσε ιδιαιτερα αυτο, κ πιστευω οποιος προκειται να το διαβασει ειναι καλο να το εχει υποψιν του αυτο για να μην απογοητευτει οπως εγω. Απο εκει κι επειτα συνεχιζεται η ιστορια μας κ αποκταει ενδιαφερον. Το τριτο δεν το διαβασα ακομα, αλλα ανυπομονω

Οντως θα μπορουσε να κανει μια ολοκληρωμενη ιστορια κ να το τελειωσει στο πρωτο βιβλιο, αν κ η συνεχεια μου εδωσε κι αλλες πληροφοριες για την ιστορια της ρωσιας, με τα γκουλαγκ κ τα λοιπα. Επισης στο facebook της, η Σιμονς, κανει κατα καιρους γκαλοπ για το αν θελουμε το βιβλιο να γινει ταινια ή σειρα. Προσωπικα θα ηθελα να γινει μια επικη ταινια, αλλα αν γινει κ σειρα, τυπου game of thrones που ειναι ολοπιστο στο βιβλιο, δε θα με χαλουσε καθολου!

Δειτε κ ενα ερασιτεχνικο τρεϊλερ του βιβλιου, που μου αρεσε παρα πολυ κ οι ηθοποιοι ειναι οτι πρεπει για τους συγκεκριμενους ρολους (αχ, η Τατιανα ειναι η Εμμα) κι ο Αλεξαντερ κουκλος!!!

 

[Πολυξενη]

Πολύ ωραίο βιβλίο, δυστυχώς απογοητεύτηκα κι εγώ από τα επόμενα της σειράς αλλά τον "Μπρούτζινο Καβαλάρη" τον διάβασα μονορούφι.

 

[Φαντινα]

Το πρωτο...επικο,δραματικο κ πολυ παραστατικο...το δευτερο δεν το εχω διαβασει ουτε το τριτο-ειμαι σε διλημμα

αχ μπορει καποιος να δωσει μια περιληψη πιο κατατοπιστικη απο το οπισθοφυλλο(εστω κ μεσα σε "πλοκη"-χαχα!)????Κ να εξηγει γιατι σας απωθησαν τα αλλα μερη-περα απο την επαναληψη στο δευτερο που ευστοχα μας ανεφερε η Αλικη...Μου αρεσε πολυ η αναλυση της.

 

[Καρλομάνος]

Πω η γυναίκα μου, μου τα χε πρήξει με το συγκεκριμένο βιβλίο. Το διάστημα που το διάβαζε, ότι κι αν έλεγα, μου απαντούσε χαριτωλογόντας φυσικά, ο Αλεξάντερ δεν θα το κανε ποτέ αυτό.... για να μου σπάει τα νεύρα.

Πάντως ισχυρίζεται πως δεν έπρεπε να γραφούν τα άλλα δύο. Μπορούσε να σταθεί και μόνο του

 

[Αλίκη]

Μπορούσε όντως γιατί το πρώτο είναι απλά ΚΟΡΥΦΑΙΟ αλλά αγαπάμε Τατιάνα και Αλεξάντερ και δεν θέλουμε να σταματήσουμε να διαβάζουμε γι' αυτούς Φέτος βγήκε και το πρίκουελ, που διηγείται τη ζωή των γονιών του Αλεξάντερ πριν πάνε στη Ρωσία.

Καρλομάνε πού να διάβαζε και Περηφάνια και Προκατάληψη η γυναίκα σου!!!! Εκεί να δεις "Ο κύριος Ντάρσυ δεν θα το έκανε ποτέ αυτό" που θα άκουγες!!!!!!

 

[Μελουζίνα]

Χαίρομαι που το νήμα αυτό παραμένει ζωντανό! (Η εικόνα όμως του βιβλίου γιατί δεν εμφανίζεται πλέον; )

 

[Πεταλούδα]

(δεν ξέρω γιατί δεν εμφανιζόταν, την άλλαξα όμως)

 

[Μελουζίνα]

Ευχαριστώ Πετ μου!!!

 

[Σκάρλετ]

Θελω πραγματικα να βρω ενα βιβλιο που να μου δωσει εναν τοσο δυνατο ερωτα και τοσο γοητευτικους πρωταγωνιστες οσο αυτο και οσο το τριανταφυλλο του χειμωνα!αν ξερει καποιος παρακαλω ας γραψει εδω!!

 

[Σαν παραμύθι]

Είναι απο τα αγαπημένα μου βιβλία!!! Το πρώτο το λάτρεψα, το δεύτερο με απογοήτευσε ,γιατί στην ουσιά ήταν μια επανάληψη του 1ου και ομολογώ πως υπήρξαν στιγμές που θέλησα να το πετάξω στον τοίχο.Το τρίτο ήταν ενδιαφέρον, γιατί δίχνει την εξέλιξη των πρωταγωνιστών και τα σημάδια και τις αλλάγες που μπορεί να επιφέρει στον χαρακτήρα και την προσωπικότητα ο πόλεμος άλλα και ο χρόνος...

 

[Βασια]

Λατρεμένο βιβλίο!Θεωρώ ότι είναι από τα καλύτερα που κυκλοφορούν και αξίζει να διαβαστεί. Θυμάμαι ότι την ημέρα που το έπιασα στα χεριά μου δεν μπορούσα να το αφήσω.Ο Αλεξαντερ είναι από τους αγαπημένους μου λογοτεχνικούς ήρωες!Το δεύτερο όντως έκανε κοιλιά από ένα σημείο και μετά.Το τρίτο ήταν λίγο καλύτερο αλλά και πάλι θεωρώ ότι θα έπρεπε να έχει δώσει κάποιον άλλον επίλογο στο πρώτο και να κλείσει εκεί η ιστορία.

 

[Ανάδελφος]

Αν και τρία χρόνια μετά την τελευταία δημοσίευση, θα ήθελα να επαναφέρω στην επικαιρότητα αυτό το βιβλίο. Ναι, το τελείωσα πριν 2 βδομάδες και -λυπάμαι- δεν μπορώ να συμφωνήσω με όσα γράφονται εδώ.
Η γεύση που μου άφησε ήταν κάπως περίεργη. Ναι μεν μπορώ να παραδεχτώ πως είναι ένα καλό βιβλίο, αλλά μέχρι εκεί! Σίγουρα με άφησε σε αγωνία και να θέλω να διαβάσω τη συνέχεια, αλλά πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται “έχω διαβάσει και πολύ καλύτερα”.
Έτσι, έχω να σημειώσω τα εξής:

- Το ιστορικό γεγονός της πολιορκίας του Λένινγκραντ είναι πολύ μεγάλο για να αποδοθεί με τον τρόπο που αποδόθηκε. Αν και πρόκειται για μια ιστορία αγάπης, θα ήθελα μια ισορροπία ανάμεσα στις ερωτικές σχέσεις και το σκηνικό πολέμου. Μου έμεινε η εντύπωση πως ο πόλεμος ήταν κάτι πολύ μακρινό από τη ζωή των ηρώων.
- Η όλη περιρρέουσα ατμόσφαιρα της τρομοκρατίας από τη NKVD και τον κομμουνισμό, αν και αναφέρεται, περνά εξ απαλών ονύχων μολονότι είναι μια από τις θεμέλιες λίθους της ιστορίας.
- Η ίδια η σχέση των ηρώων στο Λένινγκραντ δεν είναι αληθοφανής. Όταν μια κοπέλα είναι ερωτευμένη, λέει τα πάντα για τον αγαπημένο της στην αδερφή της. Αντιθέτως, η Τατιάνα γνωρίζει τον Αλεξάντερ και δεν έχει ιδέα ότι ο σύντροφος της αδελφής της έχει το ίδιο όνομα, είναι επίσης στον Κόκκινο Στρατό και έχει το ίδιο παρουσιαστικό με τον τύπο που ερωτεύτηκε η ίδια...
- Οι ερωτικές περιγραφές ήταν λίγο παρατραβηγμένες για τα γούστα μου. Δεν αποδίδονται με την λεπτότητα και τον ρομαντισμό που θα περίμενα για την πρώτη φορά μιας ερωτευμένης κοπέλας.
- Η εμφάνιση του Αμερικάνου ιατρού παραείναι βολική, για να μη σχολιάσω το γεγονός ότι η αγάπη για τον σύντροφο υπερνίκησε το μητρικό ένστικτο...

Γενικότερα, θα μπορούσα να γράψω κι άλλα στοιχεία που βρίσκω κάπως αταίριαστα, επικίνδυνα βολικά ή περιττά σε αυτό το βιβλίο, όμως θα συνοψίσω λέγοντας πως αν η συγγραφέας είχε μείνει στις 300-400 σελίδες, το πόνημα αυτό θα ήταν πολύ πιο μεστό, συναρπαστικό και ουσιώδες.