Ανέκδοτα

- Γυναικα, ειναι τωρα εξι βραδιες που κοιμαμαι σο σταυλο διπλα στην αγελαδα, περιμενοντας τη να γεννησει, κι αυτη ομως ακομα να γεννησει. Τι στο διαολο γινεται;
- Ε, μαλλον θα γυρισε κι οταν σε ειδε να νομιζε οτι εχει γεννησει ηδη...:))))
 
Λαρισαίος και τρομοκρατική επίθεση...:μουάχαχα:
Τρομοκράτες: ISIS , καθίστε όλοι κάτω
Λαρισαίος : Ιμίς;
Τρομοκράτες: Όχι ΙΜIS, ISIS!
Λαρισαίος: Κατσίτε ντε, ιμίς ή ισίς;
Τρομοκράτες: ISIS είμαστε εμείς, εσείς κάτω!
Λαρισαίος: ισίς ίστι ιμίς, κ'ιμις ποιοι ίμαστι; με δλέβς α;
Τρομοκράτες: Απελευθερώστε λίγο αυτόν να τελειώνουμε!
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
γελάω καί με αυτό καί με το βιδεάκι που ανέβασε η Στίλλ (αν θυμάμαι καλά) με το αν επιτρεπόταν ο φόνος.

:μουάχαχα:
 
Ειναι θεος ο Louie, ξεκινησα να βλεπω το sitcom του και εχω κολλησει με την παρτη του.

''Ι told you to stop it, you didn't listen'' :μουάχαχα:
 
Αχ να πω κι εγώ ένα κρύο;; :))) Μιας κι έχω το επίθετο λοιπόν.
Παίζουν δύο μπουγάτσες χαρτιά. Ποια θα κερδίσει;
Αυτή που έχει το καλύτερο φύλλο!!! :μουάχαχα:
:χαχα:
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Ένας μοντέρνος πατέρας έχει παρακολουθήσει μια τηλεοπτική συζήτηση με έναν παιδοψυχολόγο, και παίρνει επιτέλους κι ο ίδιος απόφαση να απαντάει με ειλικρίνεια σε όσες ερωτήσει του κάνει ο 8χρονος γιος του, ακόμα κι αν πρόκειται για ερωτήσεις που αφορούν την σεξουαλικότητα. Δεν έχει προλάβει καλά-καλά να πάρει την απόφαση κι ήδη την επόμενη μέρα ο γιος του τον ρωτά:
— Μπαμπά, τί είναι το "τρίο";
Ο άνθρωπος ξεροκαταπίνει, αλλά έχει πάρει απόφαση να ακολουθήσει τον νέο δρόμο της αρετής, οπότε, με άνετο ύφος κι απλότητα του εξηγεί:
— Τρίο, παιδί μου, είναι όταν τρεις άνθρωποι βρεθούν και κάνουνε σεξ μεταξύ τους, δηλ. όταν ξαπλώσουν, ας πούμε, όλοι μαζί γυμνοί στο κρεβάτι και αρχίσουν να κάνουν αγκαλίτσες, χαδάκια, φιλάκια κτλ.
Το παιδί δέχεται σκεπτικό την απάντηση και μοιάζει να καταλαβαίνει. Και προσθέτει:
— Εντάξει. Τα μουσικά όργανα όμως τί τα χρειάζονται;
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Συνέλαβαν τον κουρέα της γειτονιάς μου για διακίνηση ναρκωτικών. Είμαι 6 χρόνια πελάτης του και δεν είχα ιδέα ότι ήταν κουρέας.
 
:χαχαχα: Καλο Φαρε... Παρεμπιπτοντως θυμηθηκα πριν καποια χρονια που ειχανε συλλαβει τον ψιλικατζη της γειτονιας μου για διακινηση. Μαζι με την σοκολατιτσα σου, σου εδινε και το χορταρακι σου.
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Ξαφνιάστηκες κι εσύ όταν έμαθες πως τελικά ήταν και ψιλικατζής; :χαχα:
 
Δεν θα ήταν πιο πιστευτό αν συζητούσαν δύο βιβλιοθηκάριοι ? :ρ

Το αγαπημένο μου απο αυτά με τους βιβλιοφάγους.

- Έχετε ?
- Έχουμε.

*βιβλία για λακωνικούς
 
^ :χαχαχα: Φαντάστηκα όμως το "Έχουμε" και με κατάλληλη γκριμάτσα και τόνο φωνής. Ποια είναι η κατάλληλη γκριμάτσα και ποιος ο κατάλληλος τόνος φωνής, θα μου πεις. Έχει μια υπεροψία, μια καχυποψία... ώπα, ξεχάστηκα. Το κατάλληλο στήσιμο είναι... αυτάρεσκο (?). Part υπεροπτικό, part αισθησιακό (?). Κάπως τέλος πάντων!

Κι εγώ γέλασα πολύ με του Καλικάντζαρου. Συζήτηση to infinity and beyond :τρέλα:
 
Αυτό είναι το αγαπημενο μου γιατί με φαντάζομαι σε ένα τέτοιο διάλογο, και έχω το κατάλληλο ύφος κατα νου. Θα το αναπαραστήσουμε απο κοντά αν θες. Είναι αυτάρεσκο και λίγο καχύποπτο, είναι βέβαιος για την πραγμάτεια του. Απαιτητικό είναι αυτουνού που ζητάει :χαχαχα:
 
Last edited:
Πραγματικός ουρανοξύστης η Λέσχη. Αφού βρέθηκα εδώ κι έχω κέφια, ας σερβίρω ένα ανέκδοτο που σκαρφίστηκα πριν λίγες ημέρες με πρωταγωνιστή εμένα (προσοχή : υποψήφιος για Όσκαρ ανοησίας). Είναι μεγαλούτσικο, γι' αυτό ζητώ κατανόηση και υπομονή απ' όσους θα μπουν στον κόπο να το διαβάσουν. Φύγαμε.

Βρίσκομαι, λέει, σ' ένα ιατρείο για ένα ιδιαίτερο πρόβλημα. Με ρωτάει ο γιατρός :

- Πώς θα μπορούσα να σας βοηθήσω;
-Διστάζω να σας εξηγήσω, γιατρέ. Αν σας πω τι με βασανίζει, θα κοκκινίσω μέχρι τα μαλλιά, λέω με φανερή αμηχανία.
-Γι' αυτό όμως ήρθατε να με βρείτε, απαντάει ο γιατρός με ένα διαπεραστικό βλέμμα.
-Λοιπόν, το πρόβλημά μου, γιατρέ, είναι ότι εκεί που γράφω ή διαβάζω με παίρνει ο ύπνος. Έτσι ξαφνικά, ακόμα και κατά τη διάρκεια της ημέρας! Τι μπορ
 
Top