Επιλογή Ξένης Γλώσσας

Αγγλικά και Ιταλικά.
Καταλαβαίνω αλλά δεν μιλάω καλά Ισπανικά και Γαλλικά.
Μαθαίνω Ρώσικα και Ιαπωνικά.
 

Χρυσένια

Αρχαιολόγος του Φόρουμ
Το ειχα παντα απορία, αν μαθαινει πχ κανεις παραλληλα ισπανικα και ιταλικα ή πορτογαλικά και ισπανικα δεν γινεται το μυαλο κουρκουτι?

Ειχα διαβασει σε ενα αρθρο, οτι για να μην μπερδευομαστε, οταν επιχειρουμε να μαθουμε ταυτοχρονα δυο γλωσσες, το ιδανικο θα ειναι να μην ειναι "παρομοιες" και να επιλεγουμε την παραλληλη εκμαθηση μιας ευκολης με μια δυσκολη.
Δεν το εχω επιχειρησει, αλλα εχει καποια λογικη.

Α προπό θαυμαζω τους πολυγλωσσους, δυστυχως δεν ειμαι μια απο αυτους.
 
Εγώ θα ήθελα να μάθω Ισπάνικα (γιατί μου αρέσει ηχητικά), Ιαπωνικά (γιατί μου αρέσουν τα manga).... και Πολωνέζικα, (γιατί οι πολωνέζικες εκδόσεις έχουν τέρμα υπέροχα εξώφυλλα)... Ναι ξέρω ότι το τελευταίο είναι κάψιμο.

Ωστόσο, δεν έχω καταπιαστεί ακόμα.
Γνωρίζω μόνο Αγγλικά. Πέρα από το σχολείο και κανένα 2μηνό σε ιδιαίτερα κάθισα εν τέλει και έμαθα μόνη μου, γεγονός όμως που με εξάντλησε γιατί πάντα είχα απορίες (ακόμα έχω φυσικά).
Οπότε δεν έχω επιχειρήσει να μάθω κάποια άλλη γλώσσα.
Ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον να μου φύγει αυτή η εξάντληση... όλα μια ιδέα είναι.
 
@Σελεφά
Και εμείς κλέφτες θα γίνουμε;; :ρ
Πέρα απο την πλάκα, μπράβο σου που προσπάθησες μόνη σου!! Ειδικά χωρίς να έχεις γνώσεις απο άλλη γλώσσα είναι δύσκολο. :κόλλα5:
 
@Αντέρωτας με δελεάζεις τώρα....
Θέλει περαιτέρω συζήτηση...
Και να το συζητήσω με τον εαυτό μου να δω σε τι κατάσταση βρίσκεται...
 

Αντέρωτας

Ξωτικό του Φωτός
Προσωπικό λέσχης
Επειδη εγω και ο Νικοςς εχουμε μια παραπανω εμπειρια, σκεφτομαι οτια αν εχουμε καποιο βιβλιο, μπορυμε να καθοδηγησουμε ο ενας τον αλλον και μαζι τη @Σελεφά. Πριν καμποσα χρονια εχουμε κανει μια παρομοια αποπειρα με Σουαχιλι, η οποια ομως σταματησε επειδη δεν υπηρχε αρκετο κινητρο και ενδιαφερον. Επειδη ομως στα γιαπωνεζικα νομιζω υπαρχει καποιο μερακι παραπανω, μπορει να τραβηξει πιο πολυ.

Σημειωτεον, οι γλωσσες απαιτουν ενδιαφερον και δεσμευση, οχι απλα περιεργεια, γιαυτο και τετοιες αποπειρες δεν κρατανε πολυ. Μεταξυ μας ομως μπορουμε να το κανουμε σαν χομπι, χωρις να χρειαζεται καποια "δεσμευση". Μπορουμε να ξεκινησουμε και το ενδιαφερον να χαθει μετα απο 2-3 μαθηματα. Κανενα προβλημα, αρκει να ειμαστε προετοιμασμενοι για την παραιτηση και να μη απογοητευτουμε. Ακομα και αυτα, κερδος θα ειναι.
 
ναι αυτή τη δέσμευση φοβάμαι... κυρίως γιατί είχα κουραστεί με τα αγγλικά...
Έχω και εγώ κάπου βιβλία... αν θυμάμαι καλά....
 
Αν θέλετε βιβλίο/βοήθημα, έχω κάποια σε ηλεκτρονική μορφή, και κάποια ακουστικά μαθήματα. Δελεάζομαι κι εγώ, αλλά ήδη έχω ξεκινήσει 2-3 εξωτικές γλώσσες... Χμ...
 

Χρυσένια

Αρχαιολόγος του Φόρουμ
Πολλά φροντιστήρια υπόσχονται, ότι μέσα σε ένα ετος θα είσαι ικανός από το σημείο μηδέν να δώσεις για το Β2 σε εύκολα διαχειρισιμες γλώσσες όπως αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά κλπ
Θεωρείτε, πως μέσα σε ένα έτος έχουμε αποκτήσει την άνεση, που θα αποκτουσαμε, αν μαθαίναμε τον ίδιο όγκο ύλης σε 2 ή ακόμα και 3 έτη? Τα έχουμε αφομοιώσει στον ίδιο βαθμό? Η ξένη γλώσσα για να χαραχτεί μέσα μας δεν χρειάζεται τριβή, η οποιά θα έρθει με την πάροδο του χρόνου?
Δεν αναφέρομαι σε ανθρώπους, που ζουν σε ξενόγλωσσο περιβάλλον, οποτε επικοινωνούν σε καθημερινή βάση στην ξένη γλώσσα και κάνοντας παράλληλα μαθήματα φτάνουν γρήγορα στο επιθυμητό αποτέλεσμα, αλλά σε περίπτωση που μαθαίνεις την ξένη γλώσσα στον τόπο σου.
Θα χαρώ να ακούσω γνώμες και εμπειρίες. :)
 
@Χρυσένια πιστεύω ότι σε ένα έτος, μεθοδευμένα, μπορούν να σε διδάξουν κύριους κανόνες γραμματικής και συντακτικού και ένα επίπεδο λεξιλογίου για να είναι επαρκές να πάρεις το Β2.
Από εκεί και πέρα, η εκμάθηση πραγματικά μιας γλώσσας πιστεύω (εντελώς υποκειμενικά) ότι είναι ζήτημα δύο πραγμάτων:
1. Τριβής με τη γλώσσα. Επαφής σε συχνή βάση. Για αυτό, όπως σωστά αναφέρεις στο ξενόγλωσσο περιβάλλον μαθαίνεις πολύ πιο γρήγορα τη γλώσσα και
2. Ταλέντου. Όπως όλα σχεδόν τα πράγματα το ταλέντο δεν είναι ίδιο στους ανθρώπους. Υπάρχουν πράγματα στα οποία έχουμε ή δεν έχουμε έφεση. Και δεν έχει να κάνει με την ευφυΐα κάποιου. Παλαιότερα είχαμε ένα διευθυντή Γάλλο, με δύο διδακτορικά, τρομακτικά ευφυή άνθρωπο, 30 χρόνια στην Ελλάδα, παντρεμένο με Ελληνίδα, με καθημερινή τριβή με την Ελληνική Γλώσσα, και όταν σου μιλούσε (ελληνικά) αναρωτιόσουν "τι θέλει να πει ο ποιητής"
 

Αντέρωτας

Ξωτικό του Φωτός
Προσωπικό λέσχης
Απο οσο ξερω, το φροντιστηριο θα σου μαθει και καποιες τεχνικες ειδικα για να δωσεις διαγωνισματα, δηλ. το Β2 συνεπαγεται γνωσης καποιας γλωσσας, αλλα οχι τριβης.

Παλι μπορει να εχεις πολυ καιρο τριβης με φυσικους ομιλητες και μελετης, αλλα και παλι να μη μπορεις να δωσεις ενα συγκεκριμενο διπλωμα, καθοτι δεν εχεις παρει την απαραιτητη εκπαιδευση που αφορα ειδικα το διπλωμα.
 

Χρυσένια

Αρχαιολόγος του Φόρουμ
@ΚρίτωνΓ
Συμφωνώ, πως είναι θέμα έφεσης και ήταν εύστοχο το παράδειγμα με τον διευθυντή. Υπάρχουν πολλά είδη ευφυίας. Δεν τα κατέχουμε όλα στον ίδιο βαθμό. :)

@Αντέρωτας
Και εγώ εκει κλίνω. Συμφωνώ πως πέρα από τα βασικά σου μαθαίνουν τον σωστό επίλυσης του διαγωνισματος για να "το πάρεις". Μου φαίνεται εξαιρετικά ακομψος τρόπος να ασχοληθείς με μια γλώσσα. Είναι σχεδόν έλλειψη σεβασμού.
 

Αντέρωτας

Ξωτικό του Φωτός
Προσωπικό λέσχης
Συγκεκριμενα, εγω ειχα παει να ρωτησω για Προφισενσυ. Λεω μικρος που το ειχα δωσει δεν το πηρα, αλλα μετα απο τοσα χρονια χρησης και τριβης, μπορει να ξαναδοκιμασω.

Με γειωσαν ομωςλεγοντας οτι ακομα και native speaker χωρις προετοιμασια ειναι δυσκολο να το παρει, και οτι αν δε θελω να τζογαρω τα ευρω για τα εξεταστρα, καλυτερα να γραφτω σε τμημα.
 
Εγώ όπως είπα πέρα από το σχολείο και την τηλεόραση (πολύ σημαντικό αυτό) δεν είχα άλλη επαφή με τα αγγλικά. Γύρω στα 27 αποφάσισα να μάθω και να πάρω το C2. Έκανα ιδιαίτερα για 2 μήνες, αλλά επειδή δεν έφταναν τα κουκιά σταμάτησα τα μαθήματα. Αλλά επειδή είναι απαραίτητη προϋπόθεση στη δουλειά μου, κατέβασα διάφορα μαθήματα του πτυχίου που ήταν να δώσω, καθώς και παλιά θέματα εξετάσεων. Κάθε μέρα διάβασα 4-6 ώρες και χρονομετρούσα τον εαυτό μου στα διαγωνίσματα. Πέρα από αυτά διάβασα κυρίως άρθρα διάφορων θεμάτων και έβλεπα ταινίες με αγγλικούς υπότιτλους ή χωρίς υπότιτλους, ανάλογα με το αν ήθελα να τσεκάρω την ποσότητα των πραγμάτων που καταλάβαινα ή αν ήθελα να διαβάζω τους διαλόγους. Τις λέξεις που μάθαινα τις έβαζα πάντα στο google translate, για να ακούσω την προφορά της. Δυστυχώς δεν είχα κάποιον για να μιλάω, οπότε μιλούσα μόνη μου :μουάχαχα:.
Αυτό κράτησε για 6 μήνες. Πήγα έδωσα και πήρα το C2.

Ωστόσο, να τονίσω ότι σε εκείνη τη φάση της ζωής μου με ενδιέφερε να πάρω το πτυχίο. Οπότε όλα ήταν σχεδιασμένο για αυτόν τον σκοπό. Στην συνέχεια όμως συνέχισα. Το ένα βιβλίο οδήγησε στο άλλο, με αποτέλεσμα να διαβάζω πλέον κυρίως στα αγγλικά πλέον. Φυσικά είμαι καλύτερη στην ανάγνωση από ότι στη γραφή και φυσικά βελάζω όταν μιλάω (θέλει λίγη ώρα μέχρι να συνηθίσει η γλώσσα... κάτι σαν τον καρβουνιάρη).

Οπότε σίγουρα στα κέντρα εκμάθησης γλωσσών μπορείς να πάρεις το B2 ή το C2 κάποιας γλώσσας μέσα σε ένα χρόνο. Απλά θέλει προσωπικό κόπο και επιμονή.
 
@Αντέρωτας, στη θέση σου θα κοιτούσα να βρω κάποια ενδεικτικά τεστ και θα δοκίμαζα να δω τι μπορώ να κάνω. Η κόρη μου έμαθε τα βασικά των αγγλικών στο σχολείο (μπορείς να φανταστείς δηλαδή επίπεδο διδασκαλίας), μετά ξεκίνησε να διαβάζει στα αγγλικά τις συνέχειες βιβλίων που αργούσαν να μεταφραστούν γιατί είχε αγωνία τι γινόταν μετά, Β' γυμνασίου πήγε 2 μήνες φροντιστήριο ίσα ίσα για να μάθει τη δομή της εξέτασης και στα 15 της είχε πάρει το Proficiency του Cambridge (που θεωρείται ας πούμε πιο απαιτητικό από το Μίσιγκαν). Σ' αυτό το επίπεδο δεν κοιτάνε τόσο αν ξέρεις στην εντέλεια να σχηματίζεις χρόνους ρημάτων, όσο αν γνωρίζεις τον πλούτο της γλώσσας κι αν μπορείς να εκφράζεσαι με άνεση. Με τα δικά σου δεδομένα και την έφεση στις γλώσσες που έχεις, μου φαίνεται ψιλοδεδομένο ότι θα το έπαιρνες κατευθείαν.

(Αν θες ενδεικτικά τεστ, πες).

(Είναι λογικό να σε γειώσουν, αν απλά πάρεις το πτυχίο, αυτοί δεν βγάζουν λεφτά)
 
Top