Θα πω κακία τώρα. Μου τη δίνει πολύ όλη αυτή η σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζουν οι κοπέλες, οι σχεδιαστές κ.λ.π. το επάγγελμα του μοντέλου. Δηλαδή, πραγματικά, όλα τα άλλα επαγγέλματα (όλα όσα μπορώ να σκεφτώ αυτή τη στιγμή) μου φαίνονται πολύ πιο παραγωγικά και χρήσιμα. Κι εντάξει, είσαι ωραία, έκανες καριέρα απ' την όμορφη εμφάνισή σου, αλλά δεν μπορώ να ακούω για στερήσεις, θυσίες και σκληρή δουλειά (γιατί, άραγε, είναι σκληρή δουλειά να περιφέρεσαι πάνω-κάτω στις πασαρέλες και να φωτογραφίζεσαι; ) αφού είναι προφανές ότι οι κοπέλες αυτές ψοφάνε να μπουν σ' αυτόν τον κόσμο της "σκληρής δουλειάς" και πολλές θα πλήρωναν πολλά λεφτά για να είναι μέρος του. Καταλαβαίνω ότι περνάνε καλά, και καλά κάνουν, αλλά δεν χρειάζεται να συμπεριφέρονται σαν να κάνουν τέχνη ή κάποιο σημαντικό έργο. Τέχνη, βέβαια, κάνουν οι σχεδιαστές μόδας, και θα μπορούσαν να την παρουσιάσουν κι αλλιώς. Τέχνη με το σώμα τους κάνουν οι μπαλαρίνες - που αυτές κι αν υποφέρουν απ' τις στερήσεις.
Άσε που στο next top model μας έχουν ζαλίσει με όλα αυτά που "πρέπει να μάθουν" οι κοπέλες. Τι να μάθουν; Σιγά μην πάρουν και διδακτορικό.
(Παρεμπιπτόντως, παλιά είχα φίλη που έγινε γνωστό μοντέλο, αφού πέρασε από τα καλλιστεία, και στη συνέχεια πέρασε πολύ, μα πάρα πολύ άσχημα όταν ο "χώρος" την πέταξε έξω...)