Ποιο βιβλίο διαβάζεις τώρα;
- Thread starter Φαροφύλακας
- Start date
Σε κάποια δήλωσή του πάντως αργότερα είπε πως είχε διαβάσει το σενάριο. Πάντως είτε είχε διαβάσει σενάριο είτε είχε δει την ταινία γιατί αυτά για τα οποία γκρινιάζει ο γερο-παράξενος είναι υπαρκτά.
@Μοκαντάσα αλ Σάφερ
Τι σύμπτωση! Και εγώ τώρα ξαναδιαβάζω το συγκεκριμένο. (δεν μπορώ να πω πως η ταινία δεν μου άρεσε αλλά το κόμικ είναι πολύ πιο προσεγμένο)
Τι σύμπτωση! Και εγώ τώρα ξαναδιαβάζω το συγκεκριμένο. (δεν μπορώ να πω πως η ταινία δεν μου άρεσε αλλά το κόμικ είναι πολύ πιο προσεγμένο)
Τελείωσα το ο κύριος Γουάιλντερ και εγώ, του Τζόναθαν Κόου.
Είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται ευχάριστα και είναι ιδανικό ανάγνωσμα για ένα ταξίδι ή ακόμα και για την παραλία. Η πλοκή θυμίζει αμυδρά την πλοκή της ταινίας του Γουάιλντερ, η λεοφώρος της δύσεως. Μια νεαρή κοπέλα γίνεται για ένα διάστημα βοηθός του καταξιωμένου αλλά ξεπερασμένου σκηνοθέτη και ύστερα από πολλά χρόνια αναπολεί εκείνη την περίοδο. Το βιβλίο είναι κάπως άνισο, κυρίως γιατί οι αναμνήσεις της αφηγήτριας είναι πιο ενδιαφέρουσες από την ζωή της στο παρόν, έχει όμως κάνει αρκετή έρευνα ο συγγραφέας για την ζωή του σκηνοθέτη και για την παλιά καλή εποχή του Χόλιγουντ.
Ίσως ξαναδιαβάσω βιβλίο του.
Είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται ευχάριστα και είναι ιδανικό ανάγνωσμα για ένα ταξίδι ή ακόμα και για την παραλία. Η πλοκή θυμίζει αμυδρά την πλοκή της ταινίας του Γουάιλντερ, η λεοφώρος της δύσεως. Μια νεαρή κοπέλα γίνεται για ένα διάστημα βοηθός του καταξιωμένου αλλά ξεπερασμένου σκηνοθέτη και ύστερα από πολλά χρόνια αναπολεί εκείνη την περίοδο. Το βιβλίο είναι κάπως άνισο, κυρίως γιατί οι αναμνήσεις της αφηγήτριας είναι πιο ενδιαφέρουσες από την ζωή της στο παρόν, έχει όμως κάνει αρκετή έρευνα ο συγγραφέας για την ζωή του σκηνοθέτη και για την παλιά καλή εποχή του Χόλιγουντ.
Ίσως ξαναδιαβάσω βιβλίο του.
Δεν έχω τελειώσει την "εκπνοή". Με μια δόση γενναιοδωρίας θα πω ότι είμαι κοντά στη μέση. Τη βλέπω όπως σου δείχνουν οι ιδιοκτήτες σπιτιών στην Αθήνα την Ακρόπολη, που διαφημίζουν ότι έχουν θέα από το σπίτι τους. (σαν μια μικρή τελίτσα από το παράθυρο της τουαλέτας).
Τέλος πάντων.. Καταλάβατε τι θέλω να πω.
Στο θέμα μας, το βιβλίο μου θυμίζει τη σειρά black mirror. Είναι διαφορετικές ολοκληρωτικά ιστορίες που σε βάζουν σε υπαρξιακές σκέψεις. Οι ιστορίες περιλαμβάνουν διαφορετικούς κόσμους τελείως. Σε ένα κόσμο υπάρχει μαγεία, σε άλλο μια φουτουριστική κοινωνία, σε άλλο ένα διαφορετικό τελείως σύμπαν και πάει λέγοντας.
Είναι καλογραμμένο και έχει καλή μετάφραση. Δεν είναι εύκολο να γίνει παρουσίαση του συγκεκριμένου βιβλίου γιατί είναι πολλές οι ιστορίες (μέχρι τώρα αυτό δείχνει). Σε βάζει σε σκέψεις και σου δημιουργούνται ωραία υπαρξιακά ερωτήματα διαβάζοντας το. (ξαναλέω)
Αν είσαι λάτρης της φαντασίας (σαν και εμένα) - φιλοσοφίας θα το πρότεινα.
Σε λίγες μέρες η συνέχεια..
Τέλος πάντων.. Καταλάβατε τι θέλω να πω.
Στο θέμα μας, το βιβλίο μου θυμίζει τη σειρά black mirror. Είναι διαφορετικές ολοκληρωτικά ιστορίες που σε βάζουν σε υπαρξιακές σκέψεις. Οι ιστορίες περιλαμβάνουν διαφορετικούς κόσμους τελείως. Σε ένα κόσμο υπάρχει μαγεία, σε άλλο μια φουτουριστική κοινωνία, σε άλλο ένα διαφορετικό τελείως σύμπαν και πάει λέγοντας.
Είναι καλογραμμένο και έχει καλή μετάφραση. Δεν είναι εύκολο να γίνει παρουσίαση του συγκεκριμένου βιβλίου γιατί είναι πολλές οι ιστορίες (μέχρι τώρα αυτό δείχνει). Σε βάζει σε σκέψεις και σου δημιουργούνται ωραία υπαρξιακά ερωτήματα διαβάζοντας το. (ξαναλέω)
Αν είσαι λάτρης της φαντασίας (σαν και εμένα) - φιλοσοφίας θα το πρότεινα.
Σε λίγες μέρες η συνέχεια..
Εμ, όχι, εκτός κι αν, λέγοντας "...θα πω ότι είμαι κοντά στη μέση" ειναι ευφημισμός και στη πραγματικότητα εισαι στον κολοφώνα του βιβλίου, πάει να πει, το διαβάζεις απο το τέλος στην αρχη.
@Χρυσόστομος, χαιρομαι που σου άρεσε, όμως επιμένω, διαβασε το Μεφιστο.
Εμαι στο έκτο και τελευταίο μέρος του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, στο κεφάλαιο 8 στα 9 αλλά με κούρασε...από την στιγμή που καταστράφηκε το δαχτυλίδι και μετά έχασα το ενδιαφέρον...και είναι μέρες που δεν διάβασα καθόλου....μετά έχω το παράρτημα και δεν ξέρω αν θα το διαβάσω.
Πλακα κάνω Γελάω δυνατά, Χριστόψωμε.
Το ξερω οτι σε εχω σκάσει (ειναι η φυση μου τετοια, Ντόινγκ!), αλλά για θυμησου, σε παρακαλω και τον Στόουνερ...Τουρουρουροου..
Διαβασα της Άγρα. Εγγυηση. Σαν τον μπαρμπα Σταθη.
το ΚΛΑΥΔΙΟΣ ΚΑΙ ΜΕΣΣΑΛΙΝΑ
@Προφέσορας το 3ο βιβλίο από τη μέση και μετά το έβαλα σε ηχητικό.
Εχμ. Ψιλοασχετο, αλλά έπαθα πλάκα και θέλω να το μοιραστω. Χθες οσο έφτιαχνα την χαρτουρα, έβαλα την εκπομπή του Σάινφελντ να παίζει, και στο επεισόδιο που βγάζει για καφέ την Ντρέιφους και αναπολούν (κάποια συγγένεια παίζει με τον γνωστό Ντρέιφους 
–κι αυτό πρόσφατα το έμαθα, όταν το γκουγκλαρισα για πλάκα, σε φάση: ναι, σιγά) η καλη μου Τζούλια αναφερει ότι σε ένα επεισόδιο της σειράς Σάινφελντ, παίζει ο
Και μετα από αυτή την αχρείαστη και άσχετη εισαγωγή, διότι μεταξύ μας κανέναν δεν νοιάζει, θα πω κάτι άλλο που πάλι κανέναν δεν νοιάζει (πω πω ματαιοτητα). Τελείωσα το Firebug του Ρόμπερτ Μπλοχ. Αν και τα χρονάκια του βιβλίου φαίνονται, μου άρεσε. Θα συνέχιζα με ένα άλλο του Μπλοχ ή με το Sliver του Άιρα Λέβιν, διότι ομάδα που κερδιζει δεν αλλάζει, αλλά είπα να πιάσω το The other του Τόμας Τράιον.
–κι αυτό πρόσφατα το έμαθα, όταν το γκουγκλαρισα για πλάκα, σε φάση: ναι, σιγά) η καλη μου Τζούλια αναφερει ότι σε ένα επεισόδιο της σειράς Σάινφελντ, παίζει οΦύγαν χαρτιά, ετικέτες, συνδετήρες, μέχρι να βρω το τηλεκοντρόλ να το πάω πίσω για να ξαναδώ το απόσπασμα.
Και μετα από αυτή την αχρείαστη και άσχετη εισαγωγή, διότι μεταξύ μας κανέναν δεν νοιάζει, θα πω κάτι άλλο που πάλι κανέναν δεν νοιάζει (πω πω ματαιοτητα). Τελείωσα το Firebug του Ρόμπερτ Μπλοχ. Αν και τα χρονάκια του βιβλίου φαίνονται, μου άρεσε. Θα συνέχιζα με ένα άλλο του Μπλοχ ή με το Sliver του Άιρα Λέβιν, διότι ομάδα που κερδιζει δεν αλλάζει, αλλά είπα να πιάσω το The other του Τόμας Τράιον.
Λοιπόν, τι θες, παρακάλια για να ανεβάσεις στις ζωγραφιές από συνεδριάσεις;