Νήμα για εφήμερα μηνύματα (που όμως θα μείνουν για πάντα στην καρδιά μας)

Δεν μπορώ να κρατηθώ.

Γκρεμίζεται ένας φούρνος και βολεύει με κολλητό να βρούμε χρόνο για ποτάκι ανάμεσα σε δουλειές, προπονήσεις και βαρεμάρα.

Με ερωτά ο κολλητός. Πως θα πας;

Όντας μηχανόβιος.. Εκμεταλλεύομαι τα προνόμια ελιγμων και ευκολότερη εύρεση πολυπόθητου πάρκινγκ απαντώ. Με το μοτοσακο φυσικά.

Ωραία μου λέει. Θα παρκάρω το αμάξι μου εκτός κέντρου να με πάρεις να πάμε παρέα μην ψάχνω μια ώρα να παρκάρω.

Οκ. Οκ.

Μου τηλεφωνεί έτερος φίλος λίγο πριν το ραντεβού και ξεκατ.. εεεεε, αρχίζουμε τον κοινωνικό σχολιασμό. Έρχεται η ώρα να φύγω, κλείνω το τηλ, μπαίνω στο αμάξι, πάω στο σημείο που είχαμε συνεννοηθεί με τον κολλητό να βρεθούμε, τον βλέπω με μπουφαν μηχανής, κράνος γάντια και λοιπό εξοπλισμό και σκέφτομαι, καλά χαζός είναι;; τι τα κρατάει όλα αυτά;;

Τον κοιτάζω, με κοιτάζει, του παίζω την κόρνα. Παραξενεύεται, πλησιάζει και μπαίνει στο αμάξι.


Δεν λέω τι άκουσα μετά
 
Έπεσα πάνω σε κολώνα και αφού της ίσιωσα τα ρούχα και την ξεσκόνισα, της ζήτησα συγνώμη και κατάλαβα πως δεν ήταν άνθρωπος.
To παρακανες ρε συ. Εχω μείνει στο συγγνωμη, σιγά μην την εβαζα και πλυντήριο. Αλλα αυτό δεν ηταν απο αφηρημαδα, απο στραβωμάρα ήταν, γιατι περπατουσα και διάβαζα.
 
Με έχετε πεθάνει. Και όχι τίποτα άλλο, είμαι σίγουρη ότι έχω να πω ένα σωρό κι απλά δεν τα θυμάμαι.
Το πιο πρόσφατο, λοιπόν, που μου έρχεται στο μυαλό. Το περασμένο Σάββατο, έρχεται η μανούλα από το σπίτι για να πάμε στη λαϊκή. Είχε αργήσει και την πήρα τηλ, άντε πού είσαι, και περιμένω κόσμο μετά κλπ κλπ. Έρχεται μετά από κανένα τέταρτο, με φωνάζει να βγω και εκείνη την ώρα βλέπω τη γάτα μου να κλαουνιζει (έχει και το όνομα), να της καθαρισω την άμμο της -γιατί είναι και κοκετα, με μια φορά παίρνει όλη την άμμο και την κάνει λόφο, να θέλει καθάρισμα 2 φορές τη μέρα. Οπότε κάθομαι λίγα λεπτά να της στρώσω την άμμο. Ακούω τη μαμά μου απ'εξω, και Αντε εμένα φωνάζεις και ακόμη περιμένω, και έπρεπε να με περιμένεις έξω κλπ κλπ (αν δε μοιαζαμε...) ανοιγω την πόρτα μέσα στη μουρμούρα κι εγώ κι αυτή και την ώρα που κλείνει πίσω μου η πόρτα συνειδητοποιω ότι ξέχασα τα κλειδιά στο σπίτι.
Δεν πειράζει μου λέει, θα πάρουμε αυτά που άφησες σε εμένα (έχω αφήσει 2ο ζευγάρι και τα σπίτια μας είναι κοντά). Δεν κατάλαβες της λέω, έχω αφήσει τα κλειδιά ΠΑΝΩ στην πόρτα, δεν μπορώ να ανοίξω με άλλα.
Δεν πειραζει μου λέει, θα μπεις από την πόρτα της κουζίνας. Δεν κατάλαβες της λέω, ξέχασα να ανοίξω το στόρι το πρωί, δεν μπορώ να ανοίξω από εκεί.
Βλεπω παρ' όλα αυτά ότι έχω αφήσει ανοιχτό το παράθυρο από το δωμάτιο που έχω την άμμο του γατιου, ωραία λέω, θα σηκωσω τη σιτα και θα μπω από εδώ. Έβγαλα τελείως τελικά τη σιτα (την έφτιαξα αργότερα) και ετοιμάζομαι να μπω. Το σπίτι μου είναι υπερυψωμένο ισόγειο, με 5-6 σκαλιά, που ενώνονται με βεράντα (στην επαρχεία). Κάθε έξυπνος άνθρωπος (που δεν είμαι) θα έβαζε το κωλι του (σχωρατε με) στο περβαζι του παραθύρου, θα έβαζε το ένα ποδαράκι του μέσα, μετά το άλλο και τσουπ θα βρισκόταν στο σπίτι. Αλλά είπαμε, ένας έξυπνος άνθρωπος. Εν αντιθέσει λοιπόν εγώ τι έκανα; ΒΟΥΤΙΑΑΑΑ!! Στην κυριολεξία έτσι; Έσκασα με τα μούτρα, την κοιλιά, τα μπούτια, όλα. Με το που σκάω κάνω ένα μακρόσυρτο ΩΧΧΧΑΓΓΚΚΧΧ... Κι ακούγεται η μανούλα (με αυτό το ύφος της απογοήτευσης ρε παιδί μου, σε φάση δεν ειναι δικό μου παιδί αυτό 🤦🏼‍♀️) ΣΑΚΑΤΕΥΤΗΚΕ!! Ωραία περάσαμε. :)

*Περιττο να πω ότι οι μελανιές που εκανα στα μπούτια μου, ακόμη και τώρα, 8 μέρες μετά, εχουν ενα έντονο μαυρομπορντοροδοκοκκινο.
*Μου έχουν κάνει και το άλλο άκρο, δεν έχω κλειδωθεί μόνο έξω από το σπίτι, με έχουν κλειδώσει και μέσα σε σπίτι. Πω τρομερή ιστορία κι αυτή, θυμίστε μου να την πω κανένα πρωινό (αν ενδιαφέρει κανέναν/καμία) γιατί πέρασε η ώρα.
 
Last edited:

Πεταλούδα

Θαλασσογέννητη Ελπίδα των Ηλιόμορφων Ονείρων
Προσωπικό λέσχης
Βόγγηξα λίγο καθώς διάβαζα την ιστορία σου @Βάγγυ, αλλά άλλο θα ήθελα να σε ρωτήσω: κλαουνίζει είναι το νιαουρίζει;

Στον δικό μου τον κύριο δεν του αρέσει να τρώει μόνος, δεν εξηγείται αλλιώς η παρακάτω συμπεριφορά. Μερικές φορές που μου νιαουρίζει και με οδηγεί προς τα μπολάκια του βλέπω ότι έχουν φαγητό και κάποιες φορές του βάζω μερικά "μπιρμπιλόνια" (ξηρά τροφή) και καλά να δει ότι του έβαλα. Τι θες, του λέω, έχεις φαΐ, κάτι μου μουρμουράει και μετά βάζει το μουράκι του κάτω και τρώει. Η επιστήμη ακόμα δεν έχει αποφανθεί για την περίπτωσή του. 😻🤷‍♀️
 
Ναι, Πεταλούδα, θέλει να τρώει με παρέα! Κι η δικιά μου η γάτα πότε πότε μου κάνει κάτι τέτοια! :γιούπι:
Πολύ ωραίες οι ιστορίες αφηρημάδας που λέτε! Έχω κι εγώ, αλλά δεν θυμάμαι πολλά.
Καλά, να ξεχάσω τα κλειδιά, και τέτοια πολύ συνηθισμένο, όπως και να μην αναγνωρίσω τον άλλο. Μικρή όλο ξέχναγα τα πράματά μου στο σχολείο.
 
Βόγγηξα λίγο καθώς διάβαζα την ιστορία σου @Βάγγυ, αλλά άλλο θα ήθελα να σε ρωτήσω: κλαουνίζει είναι το νιαουρίζει;
Χαχα, σωστά στο δικό μου το μυαλό είναι κατανοητό τι εννοούσα. Όχι, το κλαουνισμα δεν είναι το συνηθισμένο το νιαουρισμα, είναι το νιαουρισμα της μιρλας, της γκρίνιας. :ρ Το παραπονιαρικο δηλαδή. :ρ Εξου και το όνομα της γάτας μου είναι, Κλαούνα. Κι όντως έτσι τη φωνάζουμε, το έχει μάθει κιόλας, γυρίζει κανονικά (οταν δεν απαξιει για την ύπαρξή μας). :χαχα:
 
Θελω να δοκιμασω ο,τι πινει ο Αλεξανδρος Ρηγας οταν γραφει την Τουρτα της Μαμας
τούρτα; :χμ:
πινεται η τουρτα;!;!
...της Μαμας! Οχι οποια κι οποια!
εστω και της μαμας;; πινεται;

Φαροφύλακα, ώρες ειναι να μας πεις οτι αποδομεις τουρτες. :ρ
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
πινεται η τουρτα;!;!
εστω και της μαμας;; πινεται;
Ανάλογα τί έχει μέσα :φρύδια:

Φαροφύλακα, ώρες ειναι να μας πεις οτι αποδομεις τουρτες. :ρ
Πρέπει να ολοκληρώσω την αποδόμηση της σούπας, πρώτα. Αν δεν προλάβω, θα σε αφήσω συνεχιστή στο έργο μου.
 
Κατάφερα να δω από την Τούρτα το πρώτο επεισόδιο (κι αυτό όχι όλο ) πέρσι. Είχα την αίσθηση ότι υποτιμούν τη νοημοσύνη μου. Ούτε το σενάριο μου άρεσε ούτε ο τρόπος που έπαιζαν οι ηθοποιοί. Κάποιους από αυτούς τους εκτιμώ γενικά, αλλά εδώ δενννν...
 
Η Κλαούνα είναι για memes & γιούτουμπ :αγαπώ:
(Νομίζω, δεν παίρνω όρκο, πως οι γάτες θέλουν την παρέα μας, για να νιώθουν ασφάλεια την ώρα που τρώνε. Θα το γκουγκλίσω αργότερα. Αν το θυμηθω :μπράβο:)
 
ωραια, παλευω μια ώρα να κανω Insert εικονας σε αναρτηση

τι ΔΕΝ κανω σωστα; κάνω copy το λινκ και επιλέγοντας το insert image εμφανιζει εικόνα μαζι με συμπαρομαρτουντα, aka το ονομα του ιστοτοπου, φόντο κλπ

Δηλαδγ, τι κανω;;; δεν κανω, μαλλον;;
 
1. Βρίσκουμε την εικόνα που μας αρέσει (αν έχουμε γούστο)
2. Δεξί (πάντα) κλικ και επιλέγουμε 'αντιγραφή διεύθυνσης εικόνας'
3. Στην μπάρα διαλέγουμε την μικρηηηηηη εικονίτσα
4. Εισάγουμε την αντιγραμμένη διεύθυνση (χωρίς το http:)
5. Πατάμε ανάρτηση
:σαςευχαριστώ::σαςευχαριστώ:
 
Top