Ποιο βιβλίο διαβάζεις τώρα;

:μουάχαχα: δώστε μου μια κρυστάλλινη σφαίρα να γίνω πλούσια!
S'okay, @Σελεφά , δεν παίρνω τον εαυτό μου σοβαρά, οπότε ούτε και τα γούστα μου (κι ας μου έχει κοστίσει αυτό).
Δυστυχώς
: διότι ο χρόνος είναι πολύτιμος, και δεν πρέπει να χάνεται :ματιά:
 
Τι υπέροχο βιβλίο που ήταν το "Ο μαύρος πρίγκιπας", της Murdoch! Είχα πάρα πολύ καιρό να διαβάσω κάτι που να βυθιστώ τόσο πολύ σε αυτό. 'Ηταν η πρώτη μου γνωριμία με τη συγγραφέα.

Τώρα διαβάζω το "Εξομολογήσεις και αναθεματισμοί", του Emil Cioran. Το ξεκίνησε ο πατέρας μου πριν από μένα και όταν έφτασε στη μέση μου είπε: πάρτο! Δεν θέλω να το διαβάσω! Οκκκκ...μάλλον θα διαφωνήσω μαζί του γιατί μέχρι στιγμής είναι πολύ ενδιαφέρον.

712
 
Ξαναδιαβάζω και τελειώνω την μαγική ιστορία χωρίς τέλος του Έντε. Ένα απ' τα ωραιότερα βιβλία που έχω διαβάσει ποτέ.
Τι μου θύμισες τώρα!:κόλλα5: Το διάβασα σε ηλικία περίπου 17 χρονών και από τότε έψαχνα παρόμοιου θεματικού περιεχομένου βιβλία. Ένα απο τα καλύτερα φαντασίας-ενηλικίωσης (αν χαρακτηρίζεται ορθώς έτσι) βιβλία. Στο τέλος θυμάμαι είχα μια απροσδιόριστη αίσθηση ανεκπλήρωτου. Σαν να μην ήθελα να τελειώσει. Κι αν σκεφτείς και τον τίτλο..
 
Last edited:
Τελείωσα τις Εξομολογήσεις και τους αναθεματισμούς του Cioran. Ξεπέρασε και τον Σοπενχάουερ στην απαισιοδοξία. 'Οχι ότι έχει άδικο σε πολλά από αυτά που γράφει αλλά προτιμώ να βλέπω τον Σίσυφο ευτυχισμένο όπως έλεγε ο Καμί.

'Αρχισα να διαβάζω το "Θάλασσα, θάλασσα", της Murdoch. Περιμένω πολλά από αυτό αν κρίνω από τον αριστουργηματικό Μαύρο Πρίγκιπα της ίδιας.

714
 
Λοιπόν μετά το φανταστικό και αισιόδοξο Project Hail Mary, θα ξεκινήσω το Siege and Storm (βιβλίο 2 της σειράς The Shadow and Bone Trilogy) της Leigh Bardugo.
Το 1ο βιβλίο με τίτλο The Shadow and Bone (κυκλοφορεί στα ελληνικά με τίτλο Οι Γκρίσα: Σκιές και οστά) δεν με ενθουσίασε αλλά:
1. Χρειάζομαι κάτι ανάλαφρο και όταν συμβαίνει αυτό η νεανική και η παιδική λογοτεχνία είναι ό,τι πρέπει για την περίπτωση.
2. Έχω αγοράσει την επόμενη σειρά της ίδιας (Six of Crows Duology) που βασίζεται στην κοσμοπλασία των Γκρίσα και πέρα του ότι έχω ακούσει τα καλύτερα, λένε ότι είναι καλύτερα να διαβαστεί και η πρώτη σειρά.
3. Θέλω να δω τη σειρά του Netflix.
 
Διαβάζω (ξανά) το ήρωες και θαυμαστά του Μεσαίωνα του Λε Γκοφ. Εξερευνά τη δημιουργία και τη μεταγενέστερη μετατροπή πολλών ηρώων και τόπων σημασίας του Μεσαίωνα μέχρι σήμερα. Οι ήρωες και τα θαυμαστά που αναφέρονται είναι ο Αρθούρος, ο Ρομπέν των δασών, οι ιππότες, οι ζογκλέρ, οι τροβαδούροι, ο μονόκερως, οι Βαλκυρίες, το μοναστήρι, ο καθεδρικός, το οχυρό κάστρο, η Πάπισσα Ιωάννα (και με ελληνικό ενδιαφέρον, λόγω Ροΐδη κλπ). Μ' αρέσει πολύ, γιατί αν και είναι σύγγραμμα, είναι ευχάριστο και ελαφρύ. Είναι σχεδόν σαν να διαβάζει κανείς βιβλίο φαντασίας, γιατί ερευνώνται πολλά μοτίβα που συναντώνται συχνά στη λογοτεχνία του φανταστικού.
 
Παράλληλα με τα Πουλιά της Μπανγκοκ του Μονταλμπάν (όπως προανέφερα), κατέβασα στο κινητό και διαβάζω το "Cafe au lait" του Βαγγέλη Δημητρόγλου. Έτσι σκοτώνω κάτι νεκρούς χρόνους (πως τους σκοτώνεις αφού είναι ήδη νεκροί; Εύλογο ερώτημα). Τέλος πάντων, σε κάτι αναμονές, σε κάτι φάσεις που το ίντρενετ κάνει τα δικά του (δεν υπάρχει) και δεν έχεις και βιβλίο πρόχειρο, σε κάτι εθιμοτυπικές επισκέψεις ή συναντήσεις που βαριέσαι τον κ&λο σου, βολεύει! Λοιπόν είναι καλό. Αστυνομικό. Απλό γραμμένο, χωρίς λογοτεχνικές φιοριτούρες με πλοκή ενδιαφέρουσα, πολύ καλή κοινωνική ανάλυση (όπως κάθε αστυνομικό που σέβεται τον εαυτό του). Σας το συστήνω (δεν ξέρω αν έχει ξανακουβεντιαστεί στη ΛτΒ). Επιπλέον είναι Δωρεάν το κατέβασμα, όπως τα περισσότερα βιβλία του συγγραφέα.
 
Τελειωσα το the maidens του Μιχαηλιδη, και I'm shooketh. Καπου εδω να ξαναπω οτι με αυτο το ειδος λογοτεχνιας ειμαι δυσβασταχτα ευκολη. Η Ναξος (πολυαγαπημενο νησι), η Θεα Δημητρα 😏 (bow down, bitches), ο ναος της στο νησι (στον οποιο εχω βγει φωτογραφια, αλλα την εχω χασει—κριμα, ηταν καταλληλη για meme) και η κορη της, ειναι σαν κεντρικοι χαρακτηρες στην ιστορια, η οποια ειναι διανθισμενη απο τις τραγωδιες του Ευριπιδη, ως μικρα ενοχοποιητικα στοιχεια για το εγκλημα. Πηγα να γραψω οτι ειναι αρκετα επικαιρο, αλλα παντα ζουσαμε σε ενα καστρο μια ζουγκλα, οποτε... Μου αρεσε επισης που συνδεεται χαλαρα, σχεδον ανεπαισθητα, με το πρωτο του βιβλιο. Οι ματιες που εριχναν οι κυκνοι, για καποιο ανεξηγητο λογο, με φρικαραν οπως με ειχε φρικαρει η κατσικα σε ενα βιβλιο της Κριστι (νομιζω στο: ο φονος ειναι ευκολος).
Τελειωνοντας το, σκεφτηκα αυτο που ειχε πει καπου εδω η @Έλλη Μ, και συχνα πυκνα την μελεταμε με μια ψυχη, γι' αυτην την ατακα, η οποια ειναι: παντα ξερεις.
Σκεφτομαι να ξεκινησω το sliver του Αιρα Λεβιν, αλλα θελω να το φυλαξω για τον χειμωνα, γι' αυτο μαλλον θα διαβασω τον γατο του Σιμενον.
 
τελείωσα το Διπλωματία του Κίσσινγκερ
και έπιασα το Κλαύδιος του Γκρέιβς,παρότι το είχα για επόμενο πήρε τελικά τη σειρά του Οδυσσέα του Τζοις
 
Είμαι στην τελική ευθεία ώστε να τελειώσω το 1984 και μπορώ να πώ οτι μου άρεσε πολύ. Μου αρέσει ο τρόπος που γράφει και βλέπει τα πράγματα ο Όργουελ αλλά δεν μπορώ να συνδεθώ με κανέναν χαρακτήρα του ακόμα κι αν υποκλίνομαι στην οξύνοια και την διορατικότητα του. Μπορεί να μην διαβάσεις ποτέ Ιστορία αλλά το συγκεκριμένο βιβλίο αρκεί για να καταλάβεις τους μηχανισμούς λειτουργίας του κόσμου και της κοινωνίας όπου κι αν τοποθετείται χρονικά ή τοπικά. Σε συνδυασμό με την σελίδα που διαβάζω τακτικά στο fb, Η γεωγραφία είναι πολύ κούλ, μου έχει ανοίξει η όρεξη για να καταλάβω καλύτερα τον κόσμο και τους ανθρώπους. Ο Όργουελ μπορούμε να πούμε οτι συνέβαλλε ακόμα περισσότερο σε αυτό. Επίσης μου ανοιξε η όρεξη για μυθιστορήματα που καταπιάνονται με ιστορικά και πολιτικά γεγονότα, τα οποία πάντα με ιντριγκάρανε και πάντα ήθελα να μπορώ να τα παρακολουθήσω.
 
Είναι ναί ! Όπως και η αντιστοιχη σελίδα με τις εφευρέσεις και τα ζωάκια. Αλλά με την γεωγραφία και τις εφευρέσεις παθαίνω τρελό κόλλημα, θέλω να τα ξεψαχνίζω απίστευτα. Έχω βάλει στο μάτι και ένα βιβλίο που είχε προτείνει κάποια στιγμή, αλλά δεν θυμάμαι όνομα. Είναι κοπέλα αυτή που γράφει αλλά δεν θα πώ περισσότερα γιατί απ' ότι ε΄χω καταλάβει θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία της.
 
Τη σελίδα με τη γεωγραφία και εγώ την αγαπώ!! Έβγαλε και δύο ακτίβιτι μπουκς για παιδιά και μεγάλους, θέλω τρελά να πάρω το βιβλίο για τα παιδιά, να δουλεύω από εκεί μέσα πραγματάκια.
 
@Στιλλ ιλλ τα βιβλία που διάβασα στο ίδιο μήκος κύματος με το 1984 και μου άρεσαν ήταν το θαυμαστος καινούριος κόσμος, φάρμα των ζώων και τη θεραπαινιδα. Το αναφέρω σαν ιδέες μήπως θέλεις να διαβάσεις κάτι παρόμοιο.
 
Top